دليل: بسياري از روزهداران ميگويند گرچه بعد از هر وعده غذايي مسواک ميزنند و از نخ دندان استفاده ميکنند اما باز هم طي روز دهانشان بوي نامطبوعي ميدهد. دليل بوي بد دهان، غير از مساله باقيماندن موادغذايي در دهان و فساد آنها، تغيير در روش متابوليسم بدن در زمانهايي است که به مدت طولانيمدت ناشتا هستيم. در اين شرايط به جاي آنکه قندها بسوزند، چربيها ميسوزند و از آنها انرژي توليد ميشود. محصولهاي فرعي ناشي از سوختن چربي در بدن اصطلاحا تركيبهاي ستوني يا كتوني هستند. آنها در خون گردش دارند و عامل اصلي ايجاد بوي بد دهان به شمار ميروند. اين بو نهتنها در زمان روزهداري بلكه در تمام موارد ناشتا ماندن براي طولانيمدت و در بيماران ديابتي حتي بعد از خوردن غذا هم ايجاد ميشود. البته در ديابتيها اين بو نشانه آن است كه گرچه فرد غذا خورده اما قند به سلولها نرسيده و متابوليسم بدنشان عوض شده و ليپوليز اتفاق افتاده است.
راهحل: رعايت بيش از پيش بهداشت دهان و دندان براي پيشگيري از بوي بد دهان در روزهداري اجتنابناپذير است. اين بو در روزهاي نخست بيشتر است اما به مرور با تنظيم متابوليسم بدن و کاهش توليد تركيبهاي كتوني كمتر هم خواهد شد. مصرف بيشتر مايعات نيز ميتواند تا حدي از بروز بوي بد دهان بکاهد اما آن را کاملا برطرف نميکند.