[v.fatoorechi]

کنجد معمولاً به دو شکل پوست گرفته شده يا همراه پوست مصرف مي شود.
پوست کنجد حاوي فيبر غذايي است و به اين لحاظ کنجد با پوست داراي ارزش غذايي بيشتري است، به دليل اهميت فيبر براي دستگاه گوارش مصرف روزانه آن ضروري است. بنابراين کنجد پوست دار بهتر از کنجد پوست گرفته شده است زيرا با پوست گرفتن کنجد علاوه بر اين که ميزان فيبر غذايي آن کاهش مي يابد به دليل وجود چربي هاي غيراشباع در اين دانه خوراکي، روند فساد پذيري آن سريع تر مي شود. کنجد را مي توان به نان و شيريني، سالاد، ماست، انواع سوپ و آش اضافه کرد.
کنجد سرشار از مواد مغذي و معدني است. بعضي معتقدند که کنجد تنها ماده غذايي است که با مصرف آن مي توان موهاي سفيد را به سياه تبديل کرد.
ويتامين E موجود در آن به تقويت سيستم عصبي کمک مي کند و از بروز اختلالات در اين سيستم پيشگيري مي کند.
روغن آن سوختگي پوست را التيام مي بخشد و از بروز هر نوع ناراحتي پوستي پيشگيري مي کند.
از بروز عفونت کرم روده اي پيشگيري مي کند و کرم هاي روده اي را از بين مي برد.
فيبر غذايي در حفظ سلامت سيستم گوارشي نقش مهمي دارد و از بروز يبوست پيشگيري مي کند.
«سيسامين» و«سيسامولين» موجود در آن فشار خون بالا و کلسترول را کاهش مي دهد.
از حمله آسم و اختلالات مختلف تنفسي پيشگيري مي کند.
دانه کنجد و درد آرتريت را تسکين مي دهد، سوخت و ساز بدن را تنظيم مي کندو درمان زخم ها را سرعت مي بخشد.
تقويت کننده سيستم درون ريز، قلب و پوست است.
اگر ميزان آهن خون شما بالاست، به جاي کنجد سياه از کنجد سفيد استفاده کنيد.
با اختلالاتي که به پيري منجر مي شود، مقابله مي کند.
اين دانه فعاليت آنتي اکسيدان ها را افزايش مي دهد.
کلسيم موجود در آن براي حفظ سلامت استخوان مفيد است و از بروز اختلالات مربوط به ضعيف شدن دندان و استخوان پيشگيري مي کند.
از پوکي استخوان پيشگيري مي کند.
«سيسامين» و «سيسامولين» موجود در کنجد خاصيت ضدسرطاني دارد، از بروز و رشد سلول هاي سرطاني پيشگيري و به درمان سرطان نيز کمک مي کند.

[نویسنده]

نوشته‌ها