[a.babazadeh]

شیر: شیر می تواند به عنوان یک نوشیدنی موثر پس از ورزش مقاومتی بکار رود که منجر به تغییرات شدید و مطلوب در متابولیسم پروتئین گردد. مصرف شیر به سرعت سنتز پروتئین عضلانی را افزایش می دهد و منجر به بهبود تعادل پروتئین خالص عضلانی می شود .شیر گاو و فرآورده های آن منبع بسیار خوبی از پروتئین ها ، لیپیدها ، اسیدهای آمینه، ویتامین ها و مواد معدنی است. شیر کم چرب دارای ویژگی های خاصی است که آن را به عنوان یک نوشیدنی ورزشی مناسب معرفی میکند. در مرحله اول ، حاوی کربوهیدرات (لاکتوز) در مقدار شبیه به بسیاری از نوشیدنی های ورزشی تجاری(گلوکز، مالتودکسترین) است. شیر حاوی کازئین وپروتئین whey در نسبت 3 به 1 است که باعث کند تر شدن هضم و جذب این پروتئین و منجر به افزایش مداوم غلظت اسید آمینه خون می گردد. یکی دیگر از مزیت آن این است که پروتئین whey همچنین حاوی درصد زیادی از اسیدهای آمینه با زنجیره شاخه داراست که نقشی اساسی در متابولیسم پروتئین ماهیچه ها وسنتز پروتئین ایجاد میکند. در نهایت، شیر به طور طبیعی دارای غلظت بالای الکترولیت است که به جبران از دست رفتن آنها در ورزش و نگه داشتن آب کمک میکند.
آب میوه ها:دارای همان خصوصیات میوه ها هستند. یادآوری كنیم كه باقیمانده قلیایی دارند و بدین ترتیب برای از بین بردن اسیدوز ناشی از خستگی مناسب می باشند. نباید آنها را با «نوشابه های دارای طعم میوه» كه حاوی مقادیر جزئی آب میوه و مقادیر زیادی آب هستند اشتباه كرد.
املاح
سدیم، كلر و پتاسیم: تعادل یونی بین سدیم، كلسیم، پتاسیم و منیزیم ( در تمام اعمال سلولی) و تنظیم تحریك پذیری عصبی و عضلانی نقش دارند. این عناصر تنظیم كننده مقدار و توزیع نرمال آب در بدن هستند فشار اسمزی و تعادل اسید و باز بدن را حفظ می كنند و تنظیم كننده انقباضات عضلانی منظم هم در عضلات اسكلتی و هم در قلب هستند. از این رو تعادل این سه عنصر در یك ورزشكار حرفه ای بسیار مهم است. سدیم و كلر در مایع خارج سلولی و پتاسیم در مایع درون سلولی وجود دارند. پتاسیم از طریق مصرف تعداد زیادی مواد غذایی گیاهی (میوه ها، حبوبات، مغزها و بعضی از سبزیهای سبز) و شیر (3 تا 5 گرم در روز) تأمین می شود.. سدیم و پتاسیم نقش بسیار مهمی را در انتقال امواج عصبی از مغز به عضله بر عهده دارند، بنابراین کمبود آن ها می تواند باعث اختلال در عملکرد صحیح سیستم عصبی بدن و ماهیچه ها شود. حفظ ذخیره مطلوب پتاسیم یك عامل خوب برای توانایی عضلات است.
>>به یاد داشته باشید که: دریافت پتاسیم بعد از انجام تمرینات سنگین باعث افزایش ادرار شده و به دفع متابولیت ها كه موجب خستگی می شوند كمك می نماید. در هر حال توجه داشته باشیم كه فعالیت عضلانی وقتی كه سنگین و در گرما باشد، موجب تهی شدن پتاسیم بدن می گردد كه با كاهش پتاسیم خون مشخص می شود. بنابراین باید قبل از فعالیت فرصت را مغتنم شمرده و به ذخیره سازی پتاسیم پرداخت تا در طول فعالیت قابل استفاده باشد.
منیزیم: منیزیم همراه با كلسیم ایجاد كننده جاذبه بین مولكول های پروتئینی درون سلولی هستند و در سیستمهای متعدد آنزیمی شركت دارند. اغلب بررسی های تغذیه ای انجام شده در سال های اخیر كمبود منیزیم در ورزشكاران را نشان می دهند. یکی از عوارض کمبود منیزیم گرفتگی و انقباض عضلات است. سبزیجات برگ سبز، دانه ها و مغزها جزء مهم ترین منابع غذایی منیزیم هستند نتیجه این فعل و انفعالات در درجه اول بروز خستگی شدید و سپس گرفتگی عضلات است.
كلسیم: کمبود کلسیم میتواند منجر به تشنج گردد. ورزش سنگین می تواند سبب تعادل منفی كلسیم حتی در افرادی كه دارای رژیم غذایی متعادل كلسیم و فسفر هستند می شود. افرادی كه غذای آنها فاقد لبنیات است، كلسیم كافی دریافت نمی كنند. این تعادل منفی هنگام فعالیت تشدید شده و موجب نارسایی عضلات می شود.
**نوشابه های گاز دار:به هیچ وجه نباید با آب میوه ها اشتباه شوند چون نه دارای ارزش املاح و نه ارزش ویتامینی هستند. به علاوه مقدار زیادی شكر دارند كه به رژیم غذایی معمولی و كافی ورزشكار اضافه می شود و گاز كربنیك آن می تواند موجب اختلال در هضم غذا شود.

[نویسنده]

نوشته‌ها