[s.samadi]

يکي از عوامل مهم رشد دوران جنيني تغذيه مناسب مادر در طي حاملگي مي باشد. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط ميزان افزايش وزن مادر در حاملگي و وزن هنگام تولد در مناطق روستايي رشت بوده است.
در يک بررسي کوهورت که در طي سال 1384 انجام گرفت، 918 خانم باردار داراي حاملگي طبيعي تک قلويي و منجربه تولد نوزاد ترم مراجعه کننده به خانه هاي بهداشت مناطق روستايي شهرستان رشت مورد مطالعه قرار گرفتند. در طول بررسي متغير هاي مطالعه شامل مشخصات دموگرافيک و آنتروپومتريک مادران، مقدار افزايش وزن بارداري مادر و وزن هنگام تولد نوزاد توسط بهورزان ثبت گرديد. بر اساس شاخص توده بدن قبل از بارداري خانم هاي مورد بررسي به چهار گروه کم وزن، وزن طبيعي، اضافه وزن و چاق تقسيم گرديدند. نوزاد با وزن تولد کمتر از 2500 گرم به عنوان کم وزن و بيشتر از 4000 گرم به عنوان ماکروزومي در نظر گرفته شد و ارتباط بين ميزان افزايش وزن حاملگي مادر و تولد نوزاد کم وزن و ماکروزومي در چهار گروه مادران مورد مطالعه قرار گرفت. داده هاي اين بررسي با استفاده از تست هاي آماري مجذور کاي، تست تي مستقل، همبستگي پيرسون و رگرسيون لجستيک با فاصله اطمينان 95% مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
افزايش وزن بارداري در بيش از 50% از زنان کم وزن و داراي وزن نرمال و تقريبا 30% از خانم هاي گروه اضافه وزن و چاق کمتر از ميزان توصيه شده توسط موسسه پزشکي امريکا بود. بروز تولد نوزاد کم وزن 1/7% و ماکروزومي 5% بوده و ميانگين افزايش وزن در مادران داراي نوزاد کم وزن بطور معني داري کمتر از مادران داراي نوزاد با وزن تولد بيشتر از 2500 گرم بود (002/P=0). ميزان تولد نوزاد کم وزن در مادران داراي افزايش وزن بارداري کمتر از حد توصيه شده بيشتر از ديگران (01/P=0) و بروز تولد نوزاد ماکروزومي در زنان داراي افزايش وزن بارداري بيشتر از حد توصيه شده بالاتر از ديگر مادران بود (012/P=0). افزايش وزن بارداري کمتر از حد توصيه موسسه پزشکي تنها عامل پيش بيني کننده وزن کم هنگام تولد بود (OR=1.79، CI=1.16-6.73 ،P=0.02).
افزايش وزن بارداري کمتر از ميزان توصيه شده توسط موسسه پزشکي به طور مستقل از شاخص توده بدن مادر در قبل از حاملگي يک عامل مهم پيش بيني کننده وزن کم هنکام تولد مي باشد.

[نویسنده]

نوشته‌ها