[zahra jamshidi]

آرتروز زانو چيست؟
آرتروز زانو شايعترين بيماري مفصلي است. اين بيماري به دليل آسيب غضروف مفاصل ايجاد مي‌شود و بيشتر در افراد سالخورده، زنان، افراد مبتلا به اضافه وزن و کساني ديده مي‌شود که سابقه خانوادگي آرتروز زانو دارند.

علايم آن چيست؟
شايع‌ترين علامت آرتروز زانو، درد مفصلي است. اين درد معمولا در دست‌ها، پاها، زانوها يا ستون فقرات وجود دارد. اگر درد در دست‌ها حس شود، معمولا مفاصل انتهاي شست درگير شده ‌است. در پاها درد معمولا در قاعده انگشت شست وجود دارد. اين درد بعد از دوره‌هاي استراحت، مثل زماني که بيمار صبح‌ها از خواب بيدار مي‌شود، يا وقتي از روي صندلي بلند مي‌شود،‌ بيشتر است.
آرتروز زانو همچنين مي‌تواند سبب محدوديت حرکتي شود چرا که موجب درد و سفتي مفاصل مي‌شود. در اين صورت انجام فعاليت‌هاي روزانه نظير پياده‌روي روي سطح صاف يا باز کردن درب شيشه مربا با مشکل مواجهه مي‌شود.

آرتروز زانو چگونه درمان مي‌شود؟
آرتروز زانو با داروها يا برخي مکمل‌هاي غذايي، ورزش، کاهش وزن و گاهي با جراحي درمان مي‌شود. جراحي معمولا در بيماراني موثر است که با ساير درمان‌ها بهبود پيدا نمي‌کنند.

آيا ورزش و کاهش وزن در درمان اين بيماري کمک‌کننده است؟
ورزش مي‌تواند به بيمار کمک کند تا به سطح قبلي ميزان تحرک و فعاليت خود بازگردد. بهترين نوع فعاليت، ورزش‌هاي سبک هوازي است مثل دوچرخه‌سواري يا شنا. اگر بيمار اضافه‌وزن دارد، بايد سعي کند که وزن‌ خود را کمي کاهش دهد. کاهش وزن با کاهش فشار روي مفاصل درد و سفتي را کاهش مي‌دهد.
آيا به جراحي نياز است؟
اگر ساير درمان ها کمک کننده نبود، بيمار ممکن است براي تعويض مفصل ران نياز به جراحي داشته باشد. اين کار به نام تعويض کامل مفصل خوانده مي‌شود. بعد از اين جراحي، درد مفصل در بسياري از بيماران به طور قابل‌توجهي تسکين پيدا مي‌کند.
مفصل مصنوعي به مدت 20- 15 سال به بيمار کمک مي‌کند تا زندگي طبيعي داشته باشد.
منبع:
What you should know about Osteoarthritis American Family physician January 1, 2012; 85.

[madjd]

درمان آرتروز زانو با توجه به مشکل بیمار می تواند درارتباط با موارد زیر باشد:
1-درمان دارویی طبق نظر پزشک متخصص مربوطه
2-کاهش وزن درصورت وجود چاقی
3-کنترل فعالیت‌های روزمره(پرهیزازچهار زانو نشستن، پرهیزاز دو زانو نشستن، کاهش شیب پله‌های منزل، بالا و پایین رفتن از پله‌ها به صورت یک پله-یک پله که مستلزم صبر و حوصله می‌باشد، پرهیزاز وضعیت‌های ثابت که زانو در یک حالت به مدت طولانی قرار می‌گیرد و درنهایت عدم انجام حرکات جهشی-چرخشی و تند)
4-تقویت عضلات اطراف مفصل زانو.با تقویت عضلات میزان فشار روی مفاصل کاهش می‌یابد که نوع تمرین و شدت آن ازطریق فیزیوتراپیست تنظیم می‌شود
5-تحرک مفصل به صورت کنترل شده.با توجه به اینکه غضروف فاقد عروق خونی است، حرکات طبیعی نقش بسزایی در تغذیه غضروف دارد
6-حرکات و فعالیت‌هایی که باعث تشدید درد می‌شوند حتماً ترک شود
7-تنظیم یک برنامه درمانی برای بیمار توسط فیزیوتراپیست به خصوص در مواردی که بیماری شدت یافته و احتمال زمین گیر شدن وجود دارد.بهتر است در موارد شدید بیماری تنظیم برنامه درمانی در ارتباط با محیط فرد صورت گیرد، مسائلی ازقبیل استفاده از تخت، تنظیم ارتفاع تخت با توجه به قد فرد و به ویژه آموزش استفاده از وسایل کمکی همانند عصا و واکر.مثلا تنظیم ارتفاع واکر با توجه به قد فرد در بسیاری از موارد، راه رفتن بیمار را تسهیل می‌کند.
8-استفاده از زانوبند و وسایل کمکی طبق نظر متخصص مربوطه یا مشاوره با فیزیوتراپیست
9-آب درمانی(هیدروتراپی)
10-برنامه تمرینات هوازی
11-درمان با عمل جراحی.زمانیکه درد و مشکلات مفصل خیلی شدید است، عمل جراحی طبق نظر پزشک متخصص جراحی ارتوپد ضرورت می‌یابد.

[madjd]

مهمترین مشخصه آرتروز، تخریب تدریجی غضروف مفصلی است.قسمت دو انتهای هر استخوان، از غضروف که بافتی است انعطاف پذیر ساخته شده‌است.با شروع بیماری آرتروز زانو، غضروف انتهای تحتانی استخوان فمور(ران) و غضروف قسمت فوقانی استخوان درشت‌نی به تدریج دچار تغییرات تخریبی(دژنراتیو) می‌گردد.به همین ترتیب درگیری و آسیب غضروف کشکک به آرتروز این ناحیه منجر می‌شود.بنابراین آرتروز مفصل زانو در دو ناحیه تیبیوفمورال (مفصلی که بین استخوان ران و ساق ایجاد می‌شود) و مفصل کشککی-رانی می‌تواند ایجاد شود.
علت اصلی تخریب غضروف در بیماری آرتروز، عدم وجود عروق خونی جهت تغذیه این ناحیه می‌باشد و ازطرفی غضروف مفصلی فاقد عصب است و به هنگام آسیب دردی حس نمی‌شود که همین مسئله زمینه تخریب بیشتر را فراهم می‌کند.البته تغذیه غضروف ازطریق غشاء سینوویوم و حرکات مفصل انجام می‌شود.

[نویسنده]

نوشته‌ها