[s.samadi]

Am J Clin
وزن گيري در دوران بزرگسالي رايج است. از متعادل ترين وزن گيري ها در کشور هاي در حال توسعه تا افزايش قابل توجه در جوامع غربي. مدرک موجود در مورد اهميت انرژي مصرفي در حالت استراحت در تغيير وزن بزرگسالان محدود به مطالعات صورت گرفته در بوميان Pima مي باشد که در آنها، مصرف انرژي در حالت استراحت (REE) به صورت معکوس با افزايش وزن مرتبط مي باشد.
اهداف:
هدف از اين مطالعه تعيين اين مسئله بود که آيا REE پيش بيني کننده ی تغيير وزن در بزرگسالان نيجريه اي و کم چرب مي باشد.
طراحي:
وزن 744 فرد بزرگسال در 4-2 مرحله در طول 5/5 سال اندازه گيري شد. REE در سومين آزمايش پي گيري اندازه گيري شد. مدل هاي مخصوص جنس mixed-effects با REE ، وزن بدون چربي و سن به عنوان اثرات ثابت براي تست ارتباط ميان REE و تغيير وزن، استفاده شدند.
نتايج:
بزرگسالاني که سن آنها بيشتر از 19 سال بود (n=352 men and 392 women )، در اين آناليز وجود داشتند. در ابتدا ميانگين (±SD ) براي کل جمعيت 1/16±9/45 بود؛ وزن متوسط 7/10±1/58 و 1/12±1/58 و نيز نمايه توده بدن ( به Kg/m2 ) 2/3±4/21 و 4±1/23 به ترتيب براي مردان و زنان بود.در طول يک پي گيري به طور متوسط 5/5 ساله، وزن گيري تطابق يافته از لحاظ سن، Kg/y42/0 براي مردان و Kg/y 59/0 براي زنان بود. در مدل هاي mixed-effects ، REE به صورت مثبت در ارتباط با وزن گيري در هم مردان و هم در زنان بود (p<0.001) . هيچ ارتباط شديدي در شرکت کنندگاني که وزن از دست دادند مشاهده نشد.
نتيجه گيري ها:
در مقابل مشاهدات در بوميان داراي اضافه وزن Pima ، REE تطابق يافته براي اندازه و ترکيب بدن در بزرگسالان نيجريه اي و کم چرب، به صورت مثبت با وزن گيري مرتبط بود. اين مسئله تاييد مي کند که پتانسيل براي تنظيم متفاوت وزن بدن در جمعيت هاي کم چرب در مقابل جمعيت هاي داراي اضافه وزن وجود دارد و نيز REE افزايش يافته در اين جمعيت ترجيحا نتيجه ي افزايش وزن مي باشد تا اينکه علتي براي افزايش وزن باشد.

[نویسنده]

نوشته‌ها