بي‌اشتهايي عصبي با افزايش مرگ و مير مرتبط است؛ اما ديگر انواع اختلالات غذا خوردن چطور؟ داده‌هاي طولي تنظيم شده در يک درمانگاه تخصصي در ايالات متحده و مرتبط شده با نمايه ملي موارد مرگ، حاکي از آن بود که ميزان مرگ و مير خام براي بي‌اشتهايي 4، براي بوليمي 9/3، براي اختلالات غذا خوردن «مشخص نشده به طرق ديگر» 2/5 است. با وجود اين که احساس مي‌شود اختلالات «مشخص نشده به روش‌هاي ديگر» از «شدت کمتري» برخوردار باشند، نسبت‌هاي مرگ و مير استاندارد شدة خودکشي و تمام علل ديگر مرگ براي اين اختلالات و بوليمي به طرز معني‌داري بيشتر بود.
