مطالعه روي کودکان مبتلا به سندرم متابوليک نشان مي‌دهد، ايشان تفاوت‌هاي قابل اندازه‌گيري در ساختار مغزي و عملکرد ادراکي‌شان در مقايسه با همسالان خود دارند…
49 نوجوان دچار چاقي شکمي، HDL پائين، تري‌گليسريد افزايش يافته خون، پرفشاري خون، و مقاومت به انسولين (ولي بدون ديابت واضح) با 62 کودک سالم و هم سن وسال مقايسه شدند. اين افراد تحت مطالعات شناختي و تصويربرداري از مغز قرار گرفتند.
نوجوانان مبتلا به سندرم متابوليک به طور قابل توجهي نمرات پائين‌تري در آزمون‌هاي استاندارد رياضي و املا نسبت به گروه شاهد کسب کردند؛ به علاوه، آن‌ها حجم هيپوکامپ کوچکتري در تصويربرداري از مغز داشتند، همچنين داراي حجم مايع مغزي – نخاعي بيشتري بودند.
بر طبق نتيجه‌گيري محققان مطالعه: “اگرچه تنها چاقي نمي‌تواند پزشکان يا حتي والدين را به انجام اقدام عاجل متقاعد کند، نتايج اين مطالعه روي نوجوانان مبتلا به سندرم متابوليک به شدت مداخله زودهنگام و جامعي را مي‌طلبد.”
