بر اساس آمار تغذیهای که هر 10 سال یکبار انستیتو تحقیقات تغذیهای و صنایع غذایی کشور انجام میدهد، کمبود کلسیم و کمبود ویتامین D، کمبود آهن، کمبود روی، کمبود ریبوفلاوین مهمترین کمبودهایی است که متاسفانه در کشور ما وجود دارد. حتی باوجود میوه و سبزیجاتی که در کشور به وفور کشت میشود، متاسفانه کمبود ویتامین C و ترکیبات آنتیاکسیدانی هم بسیار جدی است. طبق آخرین بررسی که توسط انستیتو تحقیقات کشور انجام شده، 90 درصد خانوارهای ایرانی دچار کمبود کلسیم هستند که این میزان کمبود به این معنی است که مردم منابع غذایی کلسیم را- که مهمترین آنها شیر و مواد لبنی است- به اندازه کافی مصرف نمیکنند.
همچنین مطالعات بیو شیمیایی انجام شده در کشور نشان داده ۷۰ تا ۸۰ درصد از همه گروههای سنی ایرانیان دچار کمبود ویتامین D هستند که این ویتامین خود برای جذب کلسیم لازم است؛ بنابراین فردی که دچار کمبود ویتامین D است، نهتنها با عوارض کمبود ویتامین D دست به گریبان میشود بلکه مشکل کمبود کلسیم و عوارض آن را هم باید تحمل کند.
از آنجا که هیچ راه موثر خوراکی برای تامین ویتامین D مورد نیاز بدن وجود ندارد، نور آفتاب تنها منبع تولید ویتامین D در بدن به شمار میرود که با وجود آلودگی شدید هوا یا کمبود وقت افراد برای آفتاب گرفتن، بسیار ضروری است که خوراکیهایی مانند لبنیات با ویتامین D غنی شود.البته از آنجا که ویتامین D مهمترین عامل در جذب کلسیم است، اگر بخواهیم کلسیمی که میخوریم جذب بدنمان شود، باید حتما ویتامین D را از طریق آفتاب یا لبنیات غنیشده با این ویتامین، به بدن برسانیم.