[v.fazel]

مهم‌ترین ویژگی هسته انگور، خاصیت بالقوه آنتی‌اکسیدانی موجود در آن است، به طوری که خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن چندین برابر ویتامین C و ویتامین E که آنتی‌اکسیدان‌های بالقوه هستند، در نظر گرفته می‌شود.

آنتی‌اکسیدان‌ها موادی هستند که رادیکال‌های آزاد (مواد مضر در بدن) را تخریب می‌کنند. رادیکال‌های آزاد در واقع یون‌های اکسیژنی هستند که با جذب بعضی الکترون‌ها در سطح سلولی موجب صدمه زدن به DNA سلول و در نهایت تخریب آن می‌شوند. رادیکال‌های آزاد به طور طبیعی در بدن تولید می‌گردند، اما این روند با افزایش سن، تشدید می‌شود.

همچنین بعضی عوامل محیطی نظیر دود سیگار، بعضی داروها، اشعه ماوراءبنفش و آلودگی هوا نیز روند تولید آنها را سرعت می‌بخشند. در بررسی‌های جدید انجام شده، افزایش سطح آنتی‌اکسیدان خون به دنبال تجویز مکمل هسته انگور مشاهده شد.

رادیکال‌های آزاد همچنین در بروز عارضه پیری و مشکلات بسیاری از قبیل بیماری‌های قلبی و سرطان دخیل هستند. آنتی اکسیدان‌های موجود در هسته انگور قادر به خنثی‌سازی تاثیر رادیکال‌های آزاد هستند و از بروز اغلب عوارض آنها جلوگیری می‌کنند.

نکته‌ای که مهم است و باید به آن توجه کرد، آن است که روغن هسته انگور یا هر روغن دیگری را هر چقدر هم که مفید باشد نباید به‌طور کامل جایگزین سایر روغن‌ها کرد.

در تغذیه همواره باید تعادل و توازن را مورد توجه قرار داد. وقتی مصرف روغن‌های جامد را کم می‌کنیم، می‌توانیم از روغن‌های مایع مثل روغن زیتون، آفتابگردان و هسته انگور استفاده کنیم. اما نباید روغن‌های مصرفی ما فقط روغن هسته انگور باشد.

از آنجا که رزوراترول به حرارت حساس است، نباید روغن هسته انگور را به قصد پخت و پز حرارت دهیم. حتی اگر روی بسته‌بندی این روغن نوشته شده باشد: «مقاوم به حرارت»، نباید از آن برای پخت و پز استفاده کرد زیرا در این صورت مواد مفید داخل روغن از بین می‌روند. بهتر است از این روغن به‌عنوان روغن سالاد در غذاهایی که حرارت نمی‌بینند، استفاده شود. طبیعتا خواصی که در روغن هسته انگور وجود دارد و با مصرف آن به بدن می‌رسد، با جویدن هسته انگور هم به بدن خواهد رسید. منتها این از جمله مواردی است که نمی‌توان همیشه روی آن حساب کرد.

برخی افراد ممکن است به دلیل تنبلی روده‌شان، خراش مری یا حتی به خاطر طعم گس خود این محصول، تمایلی به مصرف آن نداشته باشند اما اگر این مشکلات وجود نداشته باشد، مصرف هسته انگور راهی برای ورود رزوراترول به بدن است و مصرف روغنش نیز از مصرف خود هسته انگور راحت‌تر است.

ترکیب چربی موجود در روغن هسته انگور چیست؟

روغن هسته انگور حاوی مقادیر قابل توجهی اسید چرب امگا -۶است، به طوری که حدود ۶۸درصد محتوای چربی آن از نوع اسید لینولئیک می باشد،
ولی از نظر امگا -۳بسیار ضعیف است، به طوری که فقط حدود ۰/۲ درصد اسید لینولنیک دارد .بقیه اسیدهای چرب آن شامل اسید اولئیک (خانواده امگا-۹)حدود ۱۹ درصد، اسید پالمتیک(اشباع)۷/۲درصد و اسید استئاریک۴/۸درصد است.

بر خلاف روغن زیتون که تحمل درجه حرارت بالا را ندارد؛روغن هسته انگور دمای پخت بالا را می تواند تحمل کند، چون نقطه ذوب بالاتری دارد وتغییر ناخوشایندی در ساختمان آن بوجو د نمی آید،

ضمن اینکه هیچ بو ومزه ای ندارد وممکن است برای ذائقه افرادی که بوی روغن زیتون رادوست ندارند، مقبولیت بیشتری داشته باشد.البته مهم است بدانید که محتوای آنتی اکسیدانی آن نیز بیشتر از روغن زیتون است.

[نویسنده]

نوشته‌ها