[ezamani]

[align=justify]آلرژی غذایی، شرایطی است که با سیستم ایمنی بدن ارتباط دارد. سیستم ایمنی پس از آنکه کودک غذای مشخصی می‌خورد، شروع به تولید پادتن می‌کند. این پادتن که ایمینوگلوبین Ige)E) نام دارد، به ماده غذایی و سلول‌های آلرژیک می‌چسبد و پس از آن بدن به تولید مواد شیمیایی می‌پردازد که سبب ایجاد واکنش‌های آلرژیک می‌شود. می‌توان این آلرژی‌ها را به‌صورت کهیر، جوش‌های پوستی، خارش و حتی مشکلات تنفسی کشنده و رنج‌آور مشاهده کرد.

شایع‌ترین این‌گونه از آلرژی‌ها در کودکان عبارتند از: آلرژی به شیر، تخم‌مرغ، بادام‌زمینی، انواع مغز (گردو، پسته، فندق و بادام)، سویا (به‌خصوص در نوزادان) و گندم. با بزرگ‌شدن کودکان، اغلب آلرژی‌های غذایی از بین می‌روند، به غیر از آلرژی به بادام‌ زمینی.

علائم آلرژی غذایی به سرعت پس از آنکه کودک غذایی را که به آن آلرژی دارد می‌خورد، خود را نشان می‌دهند؛ معمولا چندین دقیقه تا یک ساعت پس از خوردن غذا. علائم می‌تواند از کودکی به کودک دیگر فرق کند اما می‌توان از علائم شایع زیر نام برد:
استفراغ، اسهال، درد شکم، کهیر، تورم، اگزما، خارش یا تورم لب‌ها، دهان یا زبان، خارش یا گرفتگی گلو، مشکلات تنفسی، خس‌خس گلو و کاهش فشار خون.

آلرژی به شیر یا سویا علائم دیگری هم دارد که عبارتند از:
نفخ، گاز معده (نوزاد عصبی و پر سر و صدا)، وجود خون در مدفوع یا رشد ناکافی.

بنابراین به واکنش‌های کودک خود در طول خوردن غذا یا مدت کوتاهی پس از خوردن آن غذا توجه کنید؛ این واکنش‌ها ممکن است خبر از آن بدهند که کودک به آن غذا حساسیت دارد. در این رابطه حتما با پزشک کودکان مشورت کنید.

مطابق با گفته مؤسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی امریکا ، هیچ روش درمانی برای آلرژی‌های غذایی وجود ندارد. هنگامی که تشخیص دادید فرزندتان نسبت به مواد‌غذایی خاصی آلرژی دارد، بهترین استراتژی برای جلوگیری از ایجاد واکنش‌های آلرژیک، حذف این غذاها از رژیم غذایی کودک است.

همچنین، قبل از آنکه به کودک خود غذای آماده‌ای بدهید، برچسب روی آن را بخوانید و مطمئن شوید هیچ ماده‌ای که کودک شما به آن آلرژی دارد در مواد تشکیل‌دهنده آن وجود نداشته باشد.[/align]

[نویسنده]

نوشته‌ها