کنجد یکی از قدیمی ترین دانه های روغنی است که توسط بشر شناخته شده و برای خوراک و به عنوان دارو مصرف داشته است. کاشت کنجد در بین النهرین در دره دجله و فرات به ۱۶۰۰ سال قبل از میلاد بر می گردد.
نام مصری کنجد Sesemt در لیست ۲۰ متر طول گیاهان دارویی Ebers papyrus مصر در ۱۵۵۰ سال قبل از میلاد ثبت می باشد.
حفاری های اخیر باستان شناسی در ترکیه نشان می دهد که بین سالهای ۹۰۰ تا ۷۰۰ قبل از میلاد در امپراتوری Urartu که در حال حاضر Armenia می باشد بذر کنجد کاشته می شده و کنجد تولید می شده و از ان ورغن کنجد استخراج و برای مصرف مردم عرضه می شده است.
در داستان علی بابا و چهل دزد در کتاب هزار و یکشب امده است در موقعی که دزدان برای باز کردن قفل عجیبی احتیاج به یک رمز خاص برای باز شدن قفل داشتند نام ( کنجد باز کننده ) انتخاب دشه و با ذکر این رمز درب باز شده است و این نشان میدهد این رمز با نام کنجد در داستان انتخاب شده است. زیرا فکر می کردند که تمام خوانندگان داستان بانام کنجد اشنایی دارند و به علاوه چون کنجد به محض رسید ن از غلاف میوه که به طور ناگهانی باز میشود به بیرون پرتاب می شود لذا این نام را برای باز شدن ناگهانی درب انتخاب کردند.
