[s.farzi]

آدامس مشهورترین جویدنی دنیاست. طرفداران پروپاقرص آن جوانان بوده و زنان بیشتر از مردان آن را می‌جوند البته مشتری اصلی آدامس‌های بادکنکی، جرقه‌ای، عسلی و آدامس‌هایی که در دسته آب‌نبات‌ها قرار دارد، کودکان و نوجوانان هستند.
در قدیم آدامس را از صمغ کنار، صنوبر، ون (سقز) و … تهیه و با جویدن آن دهان را خنک و خوشبو و دندان‌ها را تمیز می‌کردند.

با گذشت زمان ترکیباتی چون شکر، اسانس، مواد رنگ دهنده و افزودنی‌هایی چون مواد نرم‌کننده، سفیدکننده، جلا دهنده و نگه‌دارنده به صمغ‌های گیاهی افزوده و آدامس‌های امروزی متولد شد البته باید بدانید برخی از آدامس‌های جدیدی که این روزها در بازار عرضه می‌شود از جنس صمغ درختان نیست.

به دلیل آن که صمغ‌های گیاهی بسیار گرانند استفاده از آن برای تولید انبوه صرفه اقتصادی نداشته و برخی تولیدکنندگان پلیمرهای پلاستیکی، پارافین و موم زنبور عسل را جایگزین این صمغ‌ها می‌کنند.

قوام سفت این آدامس‌ها موجب می‌شود که حین فشرده شدن میان دندان‌ها و تولید حباب، فشار مضاعفی به فک وارد شده و باعث آزردگی و درد مفصل آن شود.

از سوی دیگر با تحریک ترشح بیش از حد غدد بزاق به طور کاذب منجر به کاهش حس تشنگی در کودکان می‌شود بنابراین کودکان را از مصرف مداوم این نوع جویدنی بر حذر دارید.

آدامس دارچینی، رفع کننده بوی بد دهان
85 درصد بوی بد دهان ناشی از عفونت سینوزیتی و گرسنگی است. هنگام گرسنگی گازهای بدبوی حاصل از تخمیر مواد غذایی از معده خارج و در داخل محفظه دهان جمع شده و باعث ایجاد بوی بد دهان می‌شود.

آدامس باید فقط 20 دقیقه در دهان جویده شود. بعد از 20 دقیقه جویدن، میکروارگانیسم‌های دهان بر روی آدامس تجمع می‌کنند که باید بعد از این مدت، دیگر مصرف نشود

محققان دریافته‌اند که نعنا و دارچین دو طعم‌دهنده‌ای است که به علت خاصیت قوی ضدباکتریایی، باکتری‌های مولد گازهای بدبو را نابود کرده و با تأثیر بر پرزهای چشایی احساس خنک و خوشایندی را در مصرف‌کننده ایجاد می‌کند.

اما خوب است بدانید دارچین به دلیل طعم تند و تیزی که دارد در برخی افراد به خصوص کودکان موجب ایجاد حساسیت‌های دهانی شده و مخاط دهان را دچار سوختگی، قرمزی و آفت می‌کند. با قطع مصرف آدامس دارچینی این علائم التیام می‌یابد.

آدامس‌های بدون قند
این آدامس‌ها برخلاف نامشان بدون مواد قندی نیست. در ترکیب آن‌ها قندهای ضعیف شده طبیعی چون ایزومالت، زایلیتول، سوربیتول، مانیتول و همچنین قندهای مصنوعی چون آسپارتام و آسه‌سولفام پتاسیم جایگزین شکر شده است.

در میان قندهای ضعیف شده، زایلیتول بهترین شیرین‌کننده‌ای است که توسط باکتری‌های دهانی تجزیه و تخمیر نشده و به دلیل عدم ایجاد اسید باعث پوسیدگی و برداشت کلسیم و فسفات از دندان نمی‌شود. سرعت جذب این قند در بدن پایین بوده و برای جذب نیازی به انسولین ندارد.

آیا این موضوع حقیقت دارد که با جویدن آدامس، پوسیدگی دندان‌ها کمتر می‌شود؟
جویدن آدامس‌های فاقد قندهای پوسیدگی‌زا و دارای زایلیتول علاوه بر این که به علت عدم وجود قند و کربوهیدرات پوسیدگی زا باعث حذف دسترسی میکروب به مواد غذایی مورد نیاز برای رشد و زندگی‌شان می‌شود، با جلوگیری از تکثیر میکروبی و همچنین با افزایش جریان بزاق باعث کاهش پوسیدگی دندانی می‌شوند.

صمغ آدامس یک ترکیب غیرقابل هضمی است که از دستگاه گوارش بدون هیچ‌گونه تغییری عبور کرده و در نهایت پس از چند روز دفع می‌شود البته در کودکانی که به طور همزمان چندین آدامس را بلعیده باشند احتمال انسداد دستگاه گوارش وجود دارد

تحقیقات نشان داده است اگر کودکان جویدن آدامس‌های بدون قند را یک سال قبل از رویش اولین دندان دائمی آغاز کنند میزان پوسیدگی دندان‌هایشان به طور چشمگیری کاهش خواهد یافت.

همچنین مصرف مداوم و طولانی‌مدت آدامس‌های حاوی قندهای مصنوعی چون آسپارتام و …، فسفر را از مغز، کلسیم را از استخوان‌ها و دندان‌ها، سدیم را از عضلات و اکسیژن را از معده گرفته و برای سلامتی مضر است.

مصرف بیش از حد آدامس‌های حاوی قند طبیعی ضعیف شده نیز خاصیت ملینی داشته و می‌تواند فرد را دچار اسهال کند. به یاد داشته باشید بیماران دیابتی تمامی محصولات بدون قند را باید تحت نظر پزشک مربوطه مصرف کنند.

آدامس فلورایددار
فلوراید در ترکیب اغلب آدامس‌های بدون قند وجود دارد. این عنصر با استحکام مینای دندان آن را برابر پوسیدگی مقاوم کرده و تا حدود زیادی از میزان باکتری‌های تخمیرکننده دهان می‌کاهد.

صمغ آدامس یک ترکیب غیرقابل هضمی است که از دستگاه گوارش بدون هیچ‌گونه تغییری عبور کرده و در نهایت پس از چند روز دفع می‌شود البته در کودکانی که به طور همزمان چندین آدامس را بلعیده باشند احتمال انسداد دستگاه گوارش وجود دارد. خطر دیگر، ورود یا پرش این جویدنی به مجرای نای خردسالانی است که به خوبی قادر به کنترل مجاری تنفسی و بلعی خود نیستند.

فقط 20 دقیقه آدامس بجوید
دکتر لیلا آزاد بخت متخصص تغذیه و محقق مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: آدامس باید فقط 20 دقیقه در دهان جویده شود. بعد از 20 دقیقه جویدن، میکروارگانیسم‌های دهان بر روی آدامس تجمع می‌کنند که باید بعد از این مدت، دیگر مصرف نشود.

وی افزود: مصرف آدامس سبب ترشح شیره‌های گوارشی و تحریک ترشحات مختلف سیستم معده و روده به منظور هضم بهتر غذاها می‌شود. همچنین با جویدن آدامس ترشحات بزاق بیشتر شده و این افزایش ترشحات بزاقی سبب جلوگیری از تشکیل پلاک‌های دندانی که ناشی از چسبیدگی غذاها به دندان‌ها است، می‌شود.

[نویسنده]

نوشته‌ها