[align=justify]آب سیاه یا گلوکوم بیماری است که عصب چشم را درگیر می‌کند. زمانی که فشار داخل چشم از حد طبیعی بیشتر می‌شود این بیماری بروز پیدا می‌کند و این فشار بالا سبب وارد شدن آسیب به عصب بینایی نیز می‌شود. این آسیب پیش رونده بوده و در مرحله نخست باعث کاهش و از دست رفتن دید محیطی شده و با کاهش دید مرکزی احتمال کوری وجود دارد.
این بیماری معمولاً در افراد بالای 40 سال بیشتر دیده می‌شود و در اغلب مبتلایان به ویژه در مراحل اولیه علامتی ندارد، به طوری که ممکن است فرد تا سالها این بیماری را داشته باشد، ولی از وجود آن اطلاعی نداشته باشد که این افراد باید حداقل سالی یک بار تحت معاینه چشم‌پزشک قرار گیرند.
در خانوادههایی که یکی از اعضا مثل پدر، مادر، خواهر و یا برادر مبتلا به آب سیاه چشم هستند، معاینات دورهای باید در فواصل زمانی کوتاهتری انجام شود تا در صورت مشاهده این بیماری به موقع تشخیص و درمان آن آغاز شود.
گلوکوم یا آب سیاه انواع گوناگونی دارد که شایعترین نوع گلوکوم زاویه باز است که جنبه ژنتیکی، خانوادگی فامیلی و نژادی دارد و تا مراحل آخر بیماری هیچ علامتی ندارد و در معاینات پزشکی تشخیص داده می‌شود، ولی در گلوکوم حاد ممکن است افزایش ناگهانی فشار چشم همراه با درد و تاری دید باشد که پس از تشخیص با لیزر درمان می‌شود. این در حالی است که رشتههای عصبی که در نتیجه آب سیاه از بین میرود قابل بازسازی نیست، ولی درمانهای دارویی و جراحی می‌تواند باعث توقف و یا کند شدن سیر بیماری شود.
[/align]
