مصرف گلوکوکورتيکوييدهاي استنشاقي يک درمان ارزشمند براي آسم کودکان است ولي مصرف آن در سال‌هاي اوليه زندگي با کاهش سرعت رشد در مرحله قبل از بلوغ همراهي داشته است…
به منظور تعيين اثرات درازمدت اين داروها، محققان قد نهايي بزرگسالي را در 943 فرد مبتلا به آسم اندازه‌گيري کردند. اين افراد براي مدت 6-4 سال (با شروع از سن 13-5 سالگي) به صورت تصادفي بودزونايد (400 ميکروگرم در روز)، داروي تثبيت‌کننده ماست‌سلِ ندوکروميل (16 ميلي‌گرم در روز) يا دارونما دريافت کرده بودند. همه اين کودکان تحت درمان با آلبوترول قرار داشتند.
قد بزرگسالي به طور متوسط در سن 25 سالگي اندازه‌گيري شد. در مقايسه با ميانگين قد در گروه دارونما، ميانگين قد در گروه بودزونايد به صورت معني‌داري (2/1 سانتي‌متر) کمتر بود ولي در گروه ندوکروميل کاهش معني‌داري وجود نداشت (2/0 سانتي‌متر کمتر). اثر بودزونايد بر قد بزرگسالي تفاوت معني‌داري را بر حسب جنس، سن در هنگام ورود به مطالعه، نژاد، يا مدت درمان آسم در مطالعه، نشان نمي‌داد. بالاتر بودن دوز روزانه با کمتر بودن قد بزرگسالي همراهي داشت. کاهش رشد و نيز کاهش سرعت رشد در گروه بودزونايد در 2 سال اول درمان و عمدتا در کودکان قبل از سن بلوغ ديده مي‌شد و بعد از آن ادامه پيدا نمي‌کرد.(2)
رهنمود: بودزونايد در صورت مصرف توسط کودکان قبل از سن بلوغ، باعث کاهش قد بزرگسالي مي‌شود. اين کاهش خفيف است ولي والدين بايد از اين اثر آگاه شوند تا بتوانند خطرات و منافع گلوکوکورتيکوييدهاي استنشاقي را سبک و سنگين کنند. با اين حال، اين داروها همچنان به عنوان يک درمان مهم براي آسم مزمن کودکان مطرح هستند.
