اگر رژيم غذايي، احتياجات شخص به مواد مغذي را برآورده نکند، مي تواند باعث افسردگي شود.
ثابت شده است، غذاهايي که تريپتوفان کمي دارند، افسردگي را به دنبال خواهند داشت. تريپتوفان، يک اسيد آمينه مي باشد که در غذاهايي پروتئيني يافت مي شود. پروتئين در غذاهايي از قبيل: گوشت، مرغ، ماهي، تخم مرغ ، پنير، ماست و شير وجود دارد.
رژيم غذايي که حاوي مقدار کمي اسيد هاي چرب غير اشباع باشد، موجب افسردگي مي گردد.
به طور خلاصه، رژيم غذايي که به مقدار کافي ويتامين، عناصر معدني ، اسيدهاي آمينه و اسيدهاي چرب نداشته باشد، موجب افسردگي مي گردد.
ويتامين هاي گروه B
ويتامين هاي گروه B با تصفيه کردن کربوهيدرات ها (مثل جدا کردن سبوس از غلاتي چون گندم، برنج و …)، کشيدن سيگار ، مصرف کافئين(مثل قهوه) و نوشيدن الکل، تخريب شده و از بين مي روند.
کمبود ويتامين هاي گروه B ،مخصوصا ويتامين هاي B1, B2, B3, B6, B9 مي تواند باعث افسردگي گردد.
ويتامين 1B (تيامين)، ويتامين 3B (اسيد نيکوتنيک)، ويتامين 5B (اسيد پانتوتنيک)،
ويتامين 6B (پيرودوکسين)، ويتامين 12B، اسيد فوليک از این دسته از ویتامین ها هستند.
ويتامين C
املاح:
کمبود منيزيم، کلسيم، روي، آهن، منگنز و پتاسيم نيز مي تواند منجر به افسردگي گردد.
کربوهيدرات:
وقتي فردي دچار افسردگي مي گردد، مقدار انرژي در بدن آن شخص کم مي شود و به همين نسبت ميل به غذا خوردن در او کاهش مي يابد.
چربي هاي مفيد و ضروري
شامل اسیدهای چرب امگا-3 موجود در ماهی می باشد.
کافئين
مصرف کافئین بالا باعث بیخوابی و خستگی ذهنی می شود.
مواد غذايي داراي کافئين مثل قهوه، چاي، کاکائو و نوشابه ي سياه است.
سیده ندا موسوی، دانشجوی دکترای تخصصی علوم تغذیه
