“در مقايسه با کاهش وزن اندک و تدريجي، کاهش وزن زياد و سريع با پيامدهاي نامناسب از نظر حفظ وزن در درازمدت همراه است.”
گفته فوق افسانه ای در مورد چاقي محسوب می شود و شواهدي عليه آن وجود دارد:
در کارآزمايي‌هاي انجام‌شده روي کاهش وزن، هرچه کاهش وزن اوليه بيشتر و سريع‌تر بوده، وزن فرد در پايان دوره پيگيري درازمدت هم کمتر بوده است. يک فرابررسي روي کارآزمايي‌هاي تصادفي‌شده شاهددار که کاهش وزن سريع (به وسيله رژيم‌هاي غذايي بسيار کم‌انرژي) را با کاهش وزن آهسته‌تر (به وسيله رژيم‌هاي غذايي کم‌انرژي يعني 1200-800 کيلوکالري در روز) مقايسه کرده‌اند، در پايان پيگيري کوتاه‌مدت (کمتر از يک سال) به اين نتيجه رسيده‌اند که اثر رژيم‌هاي بسيار کم‌انرژي به صورت معني‌داري بيشتر است (1/16% کاهش وزن بدن در مقايسه با 7/9% در رژيم‌هاي کم‌انرژي) و در پايان پيگيري درازمدت (بيشتر يا مساوي يک سال) هم تفاوت معني‌داري از نظر ميزان کاهش وزن بين اين دو نوع رژيم وجود ندارد. مشخص نيست که چرا بعضي از افراد چاق مي‌توانند در همان ابتدا بيشتر از ديگران وزن کم کنند ولي به هر حال، توصيه به کاهش وزن آهسته ممکن است در موفقيت نهايي اين افراد خلل ايجاد کند.
منبع:
Casazza K, et al. Myths, presumptions, and facts about obesity. New England Journal of Medicine January 31, 2013; 368: 446-54.
