استرس و اضطراب جزو لاینفک زندگی هر آدمی است و هر انسان سالم در مواجهه با مسائل تنش‌زا دچار اضطراب و گاهی افسردگی می‌شود. البته باید یادآور شد که میزان بروز استرس در افراد مختلف در شرایط یکسان متفاوت می‌باشد؛ برخی می‌توانند به خوبی با آن کنار آمده و در نتیجه کمتر دچار پیامدهای ناشی از آن می‌شوند اما بعضی‌ها که البته این روزها تعدادشان هم خیلی زیاد شده است، به خصوص در شهرها که عوامل استرس‌زا نیز در آن بیشتر وجود دارد این افراد به وفور دیده می‌شوند، نمی‌توانند به خوبی استرس و عصبانیت خود را مدیریت کنند. در نتیجه نه تنها دچار مشکلات روحی روانی می‌شوند بلکه ممکن است دچار عوارض دیگری از جمله پرخوری عصبی شوند.
حتماً شما هم شنیده‌اید که برخی ادعا می‌کنند به هنگام عصبانیت بیشتر غذا می‌خورند یا می‌گویند اصلاً نفهمیدم چی خوردم و چقدر خوردم. در واقع آن‌ها درست می‌گویند زیرا مشکلات روحی روانی در درازمدت مرکز گرسنگی را دچار اختلال می‌کند و همین امر باعث می‌شود آن‌ها دائماً احساس گرسنگی کنند. از طرف دیگر از آنجایی که یکی از بزرگ‌ترین لذت‌ها برای اغلب انسان‌ها غذا خوردن است، این افراد به هنگام عصبانیت می‌خواهند به یک عاملی که باعث شادی و خوشحالیشان شود پناه ببرند تا بتوانند ناراحتی‌ها و غصه‌هایشان را فراموش کنند، در نتیجه به غذا خوردن رو می‌آورند. اگر چه اغلب آن‌ها هر چند وقت یک‌بار رژیم می‌گیرند و سعی می‌کنند که کمتر غذا بخورند، اما با کوچک‌ترین فشار عصبی اختیار از دستشان خارج می‌شود و دوباره دچار پرخوری و افزایش وزن می‌شوند البته هستند افرادی که به هنگام عصبانیت دچار بی‌اشتهایی می‌شوند، اما باید گفت تعداد آن‌ها خیلی کمتر از افرادی است که دچار پرخوری عصبی می‌شوند.
