بيماري تخمدان پلي كيستيك حدود 10 درصد زنان را تحت تاثير قرار مي دهد. كمبود ويتامين D در كل جوامع شايع است. با توجه به نقش ويتامين D در افزايش ترشح انسولين و كاهش مقاومت به انسولين و اثرات هيپرانسولينمي بر افزايش آندروژن ها، مطالعه حاضر با هدف تعيين اثرات ويتامين D در بيماران مبتلا به PCOS انجام شد.
اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 1389 در بيمارستان قائم (عج) بر روي 51 زن كه معيارهاي تشخيصي PCOS را داشتند انجام شد. افراد به صورت تصادفي به سه گروه تقسيم شده و تحت درمان با كلسيتريول (5/0 ميكروگرم در روز)، متفورمين (1000 ميلي گرم روزانه) و پلاسبو قرار گرفتند. پس از سه ماه بيماران از لحاظ بهبود تخمك گذاري و متابوليك مورد بررسي قرار گرفتند.
از 51 بيمار مورد مطالعه، 3 بيمار مطالعه را ادامه ندادند. تنها 11 نفر از بيماران (9/22%) داراي سطح 25 هيدروكسي ويتامين D كافي بودند. متفورمين سبب بهبود معني داري در وزن (027/0=p)، سطح انسولين (043/0=p)، شاخص توده بدني (019/0=p) و مقاومت به انسولين (048/0=p) شد. كلسيتريول سبب بهبود قابل توجهي در فشار خون سيستولي (029/0=p) و هورمون پاراتورمون (009/0=p) شد. درمان با كلسيتريول به ميزان قابل توجهي سبب بهبود اوولاسيون در بيماران شد و 7 نفر از بيماراني كه قبل از درمان، تخمك گذاري نداشتند بعد از سه ماه درمان، شواهد تخمك گذاري را پيدا كردند. گر چه اين تغيير در دو گروه ديگر نيز مشاهده شد ولي تفاوت درماني با كلسيتريول در بهبود اوولاسيون با دو روش ديگر كاملاً معني دار بود (02/0=p).
به نظر مي رسد درمان با ويتامين D در بيماران مبتلا به سندروم تخمدان پلي كيستيك در مقايسه با متفورمين در ايجاد تخمك گذاري ارجح مي باشد.
