[z.yari]

اکثر ما وقتی با لفظ رژیمی روبه‌رو می‌شویم، تصور می‌کنیم که محصول کم‌کالری بوده و چاق‌کننده نیست بنابراین آن را در حجم زیاد خریداری و در یک وعده به مقدار زیاد مصرف می‌کنیم، اما نکته قابل توجه آن که رژیمی بودن یک محصول می‌تواند مفهوم دیگری نیز داشته باشد. مثلاً نان‌هایی که برای یک بیماری خاص مناسب باشد رژیمی محسوب می‌شود. به طور مثال:
* نان‌هایی که سدیم کمتری داشته باشند، نان‌های کم نمک بوده و برای مبتلایان به فشار خون بالا مناسبند.
* نان‌هایی که حاوی جو یا شوید باشد از افزایش کلسترول و چربی خون جلوگیری کرده و برای مبتلایان به چربی خون بالا مفید است.
* نان‌هایی که حاوی فیبر یا سبوس بیشتری باشد برای دیابتی‌ها مناسب است.
* نان‌هایی هم که حاوی مغز تخمه آفتابگردان، کنجد یا شاهدانه باشد، به دلیل ویتامین‌های گروه B و اسیدهای چرب ضروری برای کودکان در حال رشد، افراد لاغر و یا مبتلایان به سوءتغذیه مفید است.
* نان‌هایی هم از آرد سیب‌زمینی تهیه شده که برای مبتلایان به سلیاک مفید است.
در واقع همه این نان‌ها به نوعی رژیمی‌اند، اما هر کدام برای یک بیماری خاص کاربرد دارند. بنابراین با دیدن لفظ رژیمی نباید گمان کنیم که محصول فاقد کالری یا کم کالری است.
در ضمن خوب است بدانید در هیچ کجای دنیا غذایی وجود ندارد که چاق‌کننده نباشد. ماده غذایی همان طور که از نامش پیداست، یعنی ماده‌ای که حاوی مواد مغذی باشد. هر ماده مغذی هم دارای کالری و انرژی است.
موضوع دیگر آن که نان‌های رژیمی هر مقدار که حاوی جو، زیره، زنجبیل، شوید، سبوس و … باشد به دلیل آن که به مقدار اندک از آن‌ها در نان استفاده می‌شود نمی‌تواند تأثیری در بهبود بیماری‌ها داشته باشند. در حقیقت نان‌های رژیمی محصولاتی هستند که به جهت نیاز روزانه افراد به مصرف غلات در قالب نان تولید و مصرف آن برای پیشگیری از عود عوارض بیماری‌های خاص توصیه می‌شود.
___________________________________________________________________________________________
زهرا یاری، کارشناس ارشد تغذیه.

[نویسنده]

نوشته‌ها