[ezamani]

[align=justify]تجزیه و تحلیل قند خون که در محیط مجهز آزمایشگاه صورت می گیرد با نمونه خونی که در دستگاه گلوکومتر خانگی مورد استفاده قرار میگیرد،متفاوت است.بنابراین نتیجه ای که اعلام میشود با هم متفاوت هستند چرا که هرکدام از یک نمونه خون متفاوت استفاده میکنند.گلوکومترهای خانگی از خون کامل(سلول و مایع پلاسما)استفاده میکنند که از طریق مویرگها گرفته میشود این در حالی است که آزمایشگاه، قند خون را با استفاده از پلاسما یا سرم خون وریدی تعیین میکند بدین ترتیب که گلبولهای قرمز و سایر اجزای خون را از بخش مایع (پلاسما) آن جدا می کنند و قند خون را تنها از پلاسما اندازه می گیرند.
تفاوت مهم این است که میزان قند خونی که دستگاه گلوکومتر با استفاده از نمونه خون کامل نشان میدهد کمتر از میزان قند خونی است که آزمایشگاه با استفاده از پلاسمای خون نشان میدهد.
تقریبا همه دستگاههای گلوکومتر با10+- درصداختلاف نسبت به قند خونی که درآزمایشگاه کنترل می گردد،نتیجه را نشان میدهند. البته عواملی مثل کالیبراسیون دستگاه گلوکومتر، درجه حرارت ،میزان حجم نمونه خونی که روی نوار قرار داده
می شود،میزان وجود یک داروی خاص در خون،هماتوکریت ،کثیف بودن دستگاه و تاریخ مصرف نوارها بر روی نتیجه کار اثر می گذارند.
سعی کنید در صورت امکان نتیجه دستگاه گلوکومتر را با نتیجه تجزیه تحلیل نمونه آزمایشگاهی،یک یا دو بار در سال با هم مقایسه نمایید.مسئله ای که در مورد کنترل قندخون در منزل باید بخاطر داشته باشیداین است که ثبات نتایج متغیر است. هرگز امکان ندارد که نتیجه یک نمونه با نمونه بعدی دقیقا مشابه هم باشند حتی در صورتی که از یک دستگاه استفاده شود.همچنین نمی توانید نتایج دو دستگاه را با هم مقایسه کنید مگر اینکه دو دستگاه به طور مشابه ای کالیبره شده باشند.
نکته آخر اینکه با وجود تمام این محدودیتها،قندخونی که توسط دستگاه اعلام میشود، تقریبی است.[/align]

[نویسنده]

نوشته‌ها