میگو یک منبع پروتئین دریایی محسوب می‌شود، میگو از نظر مقایسهای نسبت به سایر غذاهایی که پروتئین زیادی دارند مانند گوشت ماهی و گروه ماکیان، کالری کمتری دارد.
پروتئین میگو همانند سایر جانوران دریایی به دلیل نداشتن بافت همبند به راحتی هضم می‌شود.
افراد مسن که در جویدن و هضم غذا مشکل دارند، غذای حاوی میگو گزینه مناسبی برای تأمین پروتئین روزانه آنها است.
با توجه به این‌که در میگو میزان اسید چرب اشباع که برای سلامتی مضر است، صفر است، میتواند به کاهش کلسترول خون کمک کند.
میگو دارای مقدار کمی چربی است، اسیدهای چرب امگا۳ که از دستههای چرب غیراشباع بوده و برای سلامتی مفید هستند در میگو به وفور یافت می‌شود. این دسته از اسیدهای چرب میتوانند در کاهش خطر بیماریهای قلبی مؤثر واقع شوند. اسیدهای چرب امگا۳ همچنین اجزای ضروری برای غشای سلول مغز و بافت چشم محسوب می‌شوند.
میگو مقدار قابل توجهی املاح ضروری به خصوص فسفر و آهن دارد که بویژه برای کودکان در حال رشد و زنان باردار بسیار مفید است.
میگو منبع غنی از ویتامینهای A، B۶، ۱۲B، C، D، E و املاحی همچون کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر، پتاسیم، سدیم، روی، مس، منگنز و سلنیم است. همچنین کلسیم، روی، آهن، منیزیم و فسفر موجود در میگو نسبت به سایر آبزیان بیشتر است.
