موز به علت دارا بودن قند زياد براي مبتلايان به مرض قند مضر است و نبايد در خوردن آن افراط کرد.
موز به دليل داشتن پتاسيم زياد، ضد سرطان بوده و غذاي خوبي براي ماهيچه‌ها مي‌باشد.
موز ملين بوده و در درمان اسهال، ضعف بدن و تامين رشد و تعادل سيستم اعصاب مفيد است. براي درمان ضعف بدن، مي‌توان موز را با عسل مصرف كرد.
موز خون‌ساز است، بنابراين توصيه مي‌شود، اشخاص لاغر و کم خون موز بخورند. همچنين تقويت کننده معده و درمان کننده زخم معده و روده است.
گرد موز داروي خوبي براي پايين آوردن کلسترول است. شيره گلهاي موز درمان کننده اسهال خوني و جوشانده آن اثر قطع خونريزي دارد.
موز انرژي زيادي دارد و به علت نرم بودن آن غذاي خوبي براي کودکان و اشخاص مسن مي‌باشد.
موز نفاخ است و زياد خوردن آن خصوصا در افراد سرد مزاج، توليد گاز معده مي‌کند. براي رفع اين عارضه بايد پس از خوردن آن، کمي نمک مصرف كرد.
