مدتهاست که متخصصین علوم تغذیه غذاهای دریایی را به عنوان منابع عالی و کم چربی پروتئین و سرشار از اسید چرب امگا 3 معرفی کرده اند. اما در عین حال نگرانیهایی در باره وجود آلاینده هایی چون متیل جیوه، دیوکسین و بى فنيل چند کلرى PCB در ماهی ها و سخت پوستان آبزی وجود داشت.
با توجه به آزمایشها و تحقیقات متعدد مشخص شد که در تمام مواد غذایی دریایی میزان دیوکسین، PCB و سایر مواد آلاینده در حدی نیست که در اندازه مصرف توصیه شده، خطرآفرین باشد. برای افرادی که در هفته بیش از دو وعده غذای دریایی مصرف می کنند، توصیه میشود که برای کاهش اثرات مواد آلاینده، از غذاهای دریایی متنوع استفاده کنند.
• ماهیهای چرب مانند ماهی آزاد (سالمون) از نظر میزان امگا3 بالاترین مقام را دارند اما در عین حال دارای مقدار بیشتری چربی اشباع شده و کلسترول بوده و میتوانند حاوی مقدار بیشتری دیوکسین و PCB باشند.
• انواع صدف و سخت پوستان (مانند خرچنگ و میگو) دارای چربی اشباع شده کمتر هستند اما کلسترول آنها در حد متوسط است و در صورت مصرف شدن به صورت خام دارای بیشترین حد آلودگی میکربی هستند.
