پژوهشگران آمريکايي ميگويند مردان سالمندي که از ميوههاي پرفيبر بيشتر استفاده ميکنند، کمتر دچار بيماري لثه ميشوند…
در اين مطالعه بيش از 600 نظامي بازنشسته براي مدت طولاني (تا 24 سال) تحت پيگيري قرار گرفتند و نهايتا مشخص شد که مصرف هر وعده غذاي پرفيبر در روز، در طولانيمدت احتمال از دست رفتن دندانها را تا 30 کاهش ميدهد. اين منفعت در مردان زير 65 سال به صورت معنيداري ديده نشد ولي در افراد مسنتر بارزتر بود. با بررسي دقيقتر مشخص شد که بهترين ميوههاي مصرفشده براي پيشگيري از بيماري لثه و بيدنداني، عبارت بودند از: سيب، آلو و موز. در اين مطالعه که توسط دانشکده دندانپزشکي دانشگاه بوستون انجام شد، سلامت دهان و دندان شرکتکنندگان و عادات غذايي آنها از سال 1984 به فواصل معين بررسي شد. غذاي پرفيبر در اين مطالعه به موادي اطلاق شد که در هر وعده آنها حداقل 5/2 گرم فيبر غذايي وجود داشته باشد از جمله برخي از ميوهها، سبزيجات و غلات. در اين مطالعه فقط بعضي از ميوهها- و نه سبزيجات يا غلات- اين منفعت را نشان دادند و توانستند خطر خوردگي بخشي از استخوان فک که دندانها را حفظ ميکند را تا 14 %و خطر پس رفتن لثه را تا 5 %کاهش دهند. بر اساس آمارها، تقريبا 10 %بزرگسالان آمريکايي به بيماري متوسط تا شديد لثه شامل خونريزي لثهها، پس رفتن لثهها، تشکيل رسوب روي لثهها و از دست رفتن دندانها مبتلا هستند. اين آمار با افزايش سن افزايش مييابد و در افراد بالاي 75 سال، به 20 %ميرسد.