[zahra jamshidi]

همانطور که می‌دانیم عسل از قدیمی‌ترین غذاها و داروهای مورد مصرف بشر بوده است. پیامبر اکرم (ص) اظهار فرموده‌اند که کسی که ماهی یک بار به قصد و نیت شفائی که قرآن در باره عسل گفته، عسل بخورد از خطر هفتاد و هفت مرض محفوظ می‌ماند. عسل ترشحات غدد داخلی و بزاق را تعدیل می‌کند و برای معالجه سختی عمل بلع، خشکی گلو و درمان سرفه زیاد توصیه شده است. عسل به راحتی هضم می شود و حتی حساس‌ترین معده‌ها نیز می‌توانند به سادگی آن را هضم کنند. یک محقق و پزشک فرانسوی به نام لافیگغی (lapellegerie) در کتاب خود تحت عنوان «سه گنجینه سلامتی» در باره عسل، گرده زنبور عسل و ژله رویال زنبور عسل توصیه نموده که اگر روزانه و به طور مستمر این سه گنج سلامت مصرف شوند تندرستی، توانایی و تحرک بدن تضمین خواهد شد. این پزشک مجموعه مشاهدات بالینی خود را در مورد مصرف و اثرات این سه محصول کندو در کتاب سه گنجینه سلامتی ارائه نموده است.
عسل منبع بسیار خوبی از آنتی اکسیدان‌ها است و نقش بزرگی در جلوگیری از سرطان‌های مختلف به ویژه تومورهای دستگاه گوارش دارد. عسل به دلیل داشتن قندهای مونو ساکاریدی جذبی سهل و سریع دارد و در مواقعی که دستگاه گوارشی به خوبی عمل خود را انجام نمی‌دهد، می تواند به عنوان منبع انرژی مناسبی محسوب شود. قندهای عسل با وجود شيريني فراوان به دندان هيچ صدمه‌ای نزده بلکه مي‌توانند به سفيدي دندان‌ها و استحكام لثه‌ها كمك نمايند، اما چنانچه شکر مدتی در دهان بماند به وسيله باکتري تجزيه شده و باعث به وجود آمدن اسيد لاکتيک در دهان مي‌شود که براي دندان‌ها مضر است. عسل بر خلاف شکر چون دارای يک نوع آنتی بیوتیک طبيعي است هیچ‌گونه اسیدی در دهان تولید نکرده و دندان‌ها را ضد عفونی مي‌کند به همين دلیل مصرف آن براي دندان‌ها (مخصوصا کودکان) نه تنها هيچ ضرری نداشته بلکه مفید نیز مي‌باشد. عسل به خاطر اثر ضد التهابی و نيز ویسکوزیته خود در معده با اسید مخلوط شده و غلظت اسید معده را کاهش مي‌دهد و از این طریق به عنوان درماني موثر براي زخم معده مي‌باشد.

[نویسنده]

نوشته‌ها