* نمک يا سديم عامل اصلي بروز بيماري مزمن کليه، فشارخون بالا و بيماري قلبي است. بنابراين مصرف روزانه آن حتما بايد محدود شود.
به اين منظور پس از طبخ غذا و به هنگام مصرف دوباره به آن نمک اضافه نکنيد. هرچه نمک کمتر بخوريد بهتر است. اما به خاطر داشته باشد که اگر مصرف نمک خيلي کاهش يابد هم خوب نيست چون اين جور مواد غذايي در عوض حاوي مقادير زيادي پتاسيم هستند.
* رژيم غذايي حاوي پروتئين اندک مي تواند پيشرفت بيماري را آرام کند و مانع از تشکيل اوره اضافه شود.
* در برخي از بيماران به ويژه آن هايي که دياليز مي شوند ممکن است ميزان پتاسيم افزايش يابد که قطعا خطرناک است. براي تنظيم اين ماده معدني هر بيمار حتما بايد با پزشک خود مشورت کرده و روش مناسبي را از وي دريافت کند. به علاوه کنترل منظم پتاسيم ضروري است.
* کنترل سطح فسفر نيز ضروري است؛ چون مقدار زياد آن باعث نارسايي کليه ها، بيماري استخواني و مشکلات قلبي مي شود.
* کلسيم يکي از نگراني هاي ديگر براي بيماران کليوي است چون اگر کنترل نشود باعث بروز بيماري جدي استخواني در سال هاي آتي مي شود.
* اين بيماران بايد مصرف مايعات را نيز کنترل کنند. اين بيماران اگر تحت دياليز نيستند، مصرف مايعات را محدود نکنند مگر اين که مشکل تجمع مايع را پيدا کنند. به اين ترتيب آن ها بايد فقط وقتي تشنه مي شوند، آب بنوشند.
با اين توضيحات داشتن تغذيه مناسب منجر به کنترل فشارخون، وزن، کلسترول و ميزان قند خون مي شود و پيشرفت بيماري کليه را کند مي کند.
