[neda.mousavi]

سیر یکی از سبزیجات است (Allium Sativum) که به جنس Allium تعلق دارد. گیاهان این جنس به شکل پیاز هستند، و پیاز و پیازچه (Chives) و تره فرنگی و نوعی موسیر (Scallions) هم در این جنس قرار دارند. از سیر برای طعم دادن به غذا در آشپزی استفاده می‌شود، و سیر از نظر بالا بودن مقدار گوگرد موجود در آن بی‌نظیر است. سیر، علاوه بر گوگرد، حاوی آرژنین، الیگوساکاریدها، فلاونوییدها، و سلنیم می‌باشد، که امکان دارد تمام اینها برای (حفظ) سلامتی مفید باشند.

بو و طعم مخصوص سیر به دلیل حضور مواد گوگردی است که از آلیسین تشکیل می‌شوند، که آلیسین پیش‌ساز اصلی مواد بیواکتیو (Bioactive) سیر است، که این مواد به هنگام ریز ریز کردن، له کردن یا زخمی شدن سیر تولید می‌شوند. مواد بیواکتیو را به‌عنوان موادی تعریف می‌کنند که در مواد غذایی یا مکمل‌های غذایی وجود دارند، برای برآوردن نیاز‌های اصلی غذایی لازم نمی‌باشند، و باعث بروز تغییرات در وضعیت بهداشتی می‌شوند.

مکمل‌های سیر را می‌توان در چهار گروه روغن ضروری سیر، روغن دارای سیر خرد شده، پودر سیر، و عصاره سیر طبقه‌بندی نمود.

•روغن ضروری سیر با بخار دادن سیر به‌دست می‌آید. کپسول‌های سیر که در بازار در دسترس است، حاوی روغن گیاهی می‌باشد، اما تنها دارای مقدار اندکی روغن ضروری سیر است، زیرا این روغن بوی تندی دارد.
•فرآورده‌های روغن حاوی سیر خرد شده به‌صورت کپسول‌هایی عرضه می‌شود که در آنها پودر سیر با روغن گیاهی مخلوط شده است.
•پودر سیر، با ورقه ورقه بریدن (قاچ کردن) یا له کردن دانه‌های سیر و سپس خشک کردن و به صورت پودر در آوردن آن تهیه می‌شود. از پودر سیر به‌عنوان عامل طعم‌دهنده در چاشنی‌ها و مواد غذایی استفاده می‌کنند، و تصور می‌شود که این پودر حاوی همان اجزای موجود در سیر خام است.
•عصاره سیر از دانه‌های کامل یا دانه‌های ورقه ورقه بریده سیر تهیه می‌شود که در یک محلول الکلی (محلول عصاره‌گیر) به مدت‌های زمانی متفاوت خیس خورده‌اند. فرم‌های پودری این عصاره هم در دسترس است.
در چند مطالعه مبتنی بر جمعیت مشخص شده است که بین افزایش مصرف سیر و کاهش خطر سرطان‌های خاص، از جمله سرطان‌های معده و روده بزرگ و مری و لوزالمعده و پستان، ارتباطی وجود دارد و مشخص شده که هرچه مقدار بیش‌تری سیر خام و پخته مصرف شود، خطر سرطان معده و روده بزرگ و راست‌روده کم‌تر خواهد بود.

(EPIC یا European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition)، یا تحقیق آینده‌نگر اروپایی درباره سرطان و تغذیه، یک مطالعه چند ملیتی در دست انجام است که در آن زنان و مردان 10 کشور مختلف شرکت دارند. در این مطالعه، درباره اثرات تغذیه بر سرطان تحقیق می‌شود، و در آن مشخص شده است که مصرف مقدار بیش‌تری پیاز و سیر با کاهش خطر سرطان روده مرتبط است.

در مطالعه گسترده و آینده‌نگری که در مورد زنان در ایالت آیوا در ایالات متحده صورت می‌گیرد (Iowa Women′s Study)، این مسئله بررسی می‌شود که آیا رژیم غذایی، توزیع چربی بدن، و دیگر عوامل خطر با موارد بروز سرطان در زنان مسن‌تر ارتباط دارند. با یافته‌هایی که از این مطالعه به‌دست آمد مشخص شد بین مصرف سیر و خطر سرطان روده بزرگ رابطه‌ای قوی وجود دارد. در زنانی که بیش‌ترین مقدار سیر را مصرف می‌کردند، در مقایسه با زنانی که مقدار مصرف سیر آنها از همه کم‌تر بود، خطر سرطان قسمت پایینی روده بزرگ 50 درصد کاهش می‌یافت
شواهد موجود همچنین حاکی از آن می‌باشد که ممکن است مصرف مقدار بیش‌تری از سیر خطر سرطان لوزالمعده را کاهش دهد.افزایش مقدار سیر مصرفی با کاهش خطر سرطان پستان رابطه دارد.

مصرف چه مقدار سیر مفید است؟
محققین مصرف هیچ مکمل غذایی را برای پیشگیری سرطان توصیه نمی‌کنند، ولی قبول دارند سیر یکی از چند سبزیجات است که ویژگی‌های بالقوه ضد سرطانی دارند. چون تمام فراورده‌های سیر یکسان نیستند، تعیین مقدار دقیق مورد نیاز که ممکن است خطر سرطان را کاهش دهد مشکل می‌باشد. علاوه بر آن، امکان دارد مواد فعالی که در سیر وجود دارند به مرور زمان، با جابه‌بجا شدن، و در اثر فرآوری، تأثیر خود را از دست بدهند. رهنمود‌های سازمان بهداشت جهانی (World Health Organization) یا WHO برای پیشبرد (تقویت) کلی بهداشت افراد بزرگسال این است که روزانه 2 تا 5 گرم سیر تازه (تقریباً یک دانه سیر)، 0.4 تا 1.2 گرم پودر خشک سیر، 2 تا 5 گرم روغن سیر، 300 تا 1000 میلی‌گرم عصاره سیر، یا فرمولاسیون‌های دیگری را مصرف کنند که معادل 2 تا5 گرم آلیسین باشند.

[نویسنده]

نوشته‌ها