عوامل محیطی و فاکتورهای ژنتیکی در روند پیری مؤثرند. پیری سبب القاء پدیده های فیزیولوژیک از جمله کاهش تعداد سلول ها، تخریب پروتئین های بافتی، آتروفی و از بین رفتن بافت ها، کاهش سرعت متابولیک، کاهش آب بدن و ناهنجاری های متابولیسم کلسیم می شود.
امروزه محدودیت کالری یکی از راهکارهای به تأخیر انداختن پیری و بیماری های همراه آن است هرچند مکانیسم اثر آن به خوبی شناخته نشده است. محدودیت کالری می تواند رشد را مهار کند، سایز بدن را کاهش دهد و دمای بدن را در سطح پایینی حفظ کند، علاوه بر این کاهش قابل توجهی در حجم بافت چربی، کاهش قند خون و کاهش سطح انسولین خون ایجاد می شود، متابولیسم چربی و انرژی در بدن بهبود می یابدو مقاومت در برابر استرس های داخلی و بیرونی بالا می رود. تغییرات متابولیکی ناشی از محدودیت کالری شامل مهار رسوب چربی در بافت های غیر از بافت چربی نیز می شود.
البته باید توجه داشت محدودیت شدید کالری در سالمندان با افزایش مرگ و میر، شکستگی های استخوانی و افزایش بیماری ها همراه است.
_________________________________________________________________________________________________________
زهرا یاری، کارشناس تغذیه.
