در ایران، حداقل 10 میلیون دیابتی یا در معرض ابتلا به دیابت داریم که 70 درصد مبتلایان به دیابت، از بیماری خود خبر ندارند.
در این بیماری، عامل ژنتیک، حداکثر 5 درصد مؤثر است و عادتهای تغذیه ای ناصحیح و فشار و تنشهای فکری و استرس و فشارهای روحی، عوامل اصلی ابتلاء به این بیماری هستند که علاوه بر تحمیل هزینه 2هزار میلیاردی بر مردم و کشور، هزینه های معنوی بسیاری از جمله مشکلات روحی و عاطفی، کاهش بهره وری شغلی و علمی، ناتوانی جنسی و… بر بیماران و جامعه تحمیل نموده است و سبب معضلات اجتماعی چون طلاق و بیکاری و… شده است».
در ایران، سالانه بیش از 30هزار نفر به علت بیماری دیابت و عوارض آن فوت می کنند و در هر سال، 200 تا 300 هزار نفر نیز به دیابتی های ایران افزوده می شود و این بیماری، با شتاب بسیار زیادی، در حال افزایش است و اگر این روند ادامه پیدا کند، در سالهای نه چندان دور، با بحران دیابت روبرو خواهیم شد. دیابت حدود 10 سال از عمر مفید بشر می کاهد.
با وجود تمامی اطلاعات گفته شده و انتشار گسترده ی این اطلاعات در رسانه های گروهی، دیابت بیش از آنکه یک بیماری باشد، یک محدودیت است و بیش از 90 درصد دیابت ها با کمک علوم روز تغذیه و رژیم درمانی و طب سنتی، کاملا قابل کنترل و درمان است .
البته این موضوع نیاز به برنامه ریزی عظیم ملی و مردمی دارد و بدون شک، اگر دستورات اسلام پیرامون آداب غذاخوردن، ورزش، صله ارحام و نشاط در زندگی، رعایت شود، بخش اعظم بیماری دیابت و دیگر بیماریها در ایران، قابل کنترل و حتی قابل درمان خواهد شد.
