«تعریف چاقی تغییر کرده است!»
«براساس تعاریف جدید، چاقی و اضافه وزن فقط براساس قد و وزن تعریف نمی‌شود، بلکه امروزه ترکیب بدن را در نظر می‌گیرند. امروزه تعریف استاندارد چاقی بر مبنای درصد چربی بدن است و ما ابتدا درصد چربی بدن فرد را اندازه می‌گیریم تا بدانیم واقعا چاق است یا نه. اگر فردی مرتب ورزش کند، درصد بافت ماهیچه‌های بدنش بالا خواهد بود و بنابراین لازم نیست همه افراد به یك اندازه وزن کم کنند چون به هیچ‌‌وجه نباید بافت ماهیچه‌ای کم شود.»
این مطلب را به معرفی راه‌های تشخیص چاقی و تعریف‌های استاندارد آن اختصاص داده‌ایم.
شاخص توده بدن (BMI)
مقدار BMI یا شاخص توده بدن از تقسیم مقدار وزن (به کیلوگرم) به مجذور قد (به متر) به‌دست می‌آید. اگر این مقدار بین 18.5 تا 24.9 باشد، وزن در محدوده مناسب است. اگر بین 25 تا 30 باشد، فرد در گروه دارای اضافه وزن و اگر بیشتر از 30 باشد، فرد در گروه افراد چاق جای می‌گیرد.
اندازه‌گیری دور کمر
اگر این مقدار در مردان بیشتر از 100 سانتی‌متر و در زنان بیش از 87.5 سانتی‌متر باشد، نشانگر افزایش خطر، به‌خصوص در افرادی است که شاخص توده بدنشان بین 25 تا 34 است.
نسبت دور کمر به دور باسن
اگر این مقدار در زنان بیش از 0.8 و در مردان بیش از 1 باشد، نشانه چاقی و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی است.
معادله دورنبرگ
5.4 – (G × 10. – (سن به سال × 0.23) + (BMI × 1.2)= درصد چربی بدن
در این معادله مقدار G برای خانم‌ها صفر و برای آقایان 1 در نظر گرفته می‌شود. به علاوه، مقدار درصد چربی در آقایان بین 20 تا 25 و در خانم‌ها بین 25 تا 32 درصد است که اگر بیش از مقادیر یاد شده باشد، نشانه چاقی و بروز عوارض ناشی از آن خواهد بود.
