[کاربر عادی]

رعايت بهداشت هنگام حضور در مساجد موضوعي مهم است که خصوصا در روزهاي ماه مبارک رمضان که حضور افراد در اين مکان مقدس زيادتر مي‌ شود، بايد بيشتر مورد توجه قرار گيرد.

اما چه نکاتي را بايد رعايت کنيم؟

بهداشت کفش‌ ها

اولين شرط ورود به مسجد آن است که کفش ‌هاي مان را درآوريم و به مسوول کفشداري بسپاريم، اما در برخي مساجد ديده مي ‌شود که براي حفظ کفش از کيسه‌ هاي پارچه‌ اي يا نايلوني مشترک که براي همراه بردن کفش در محل کفش ‌کني قرار دارد استفاده مي ‌کنند. نکته قابل توجه آن است که اين کيسه‌ ها به دليل آن که به صورت عمومي و دائم استفاده مي ‌شوند، خود حاوي هزاران ميکروب بيماري ‌زا هستند که نه ‌تنها مي ‌توانند کفش ‌هاي مان را آلوده ‌تر کنند، بلکه لباس نمازگزار و حتي فرش ‌هاي داخل مسجد را نيز آلوده کرده و اين آلودگي را به افراد ديگر منتقل مي ‌کنند.

در اين مواقع استفاده از کيسه‌ هاي نايلون يک بار مصرف گزينه مناسبي براي حمل کفش به داخل مسجد محسوب مي ‌شود.

بهداشت جوراب‌ ها

در هر پا حدود 250 هزار غده عرق وجود دارد. بنابراين پا محل عرق کردن است. اين عرق کردن در برخي معمولي و در برخي ديگر مشکل‌ ساز است.

در مواقعي که پا عرق مي ‌کند جوراب خصوصا نخي آن مي‌ تواند موجب جذب و تبخير عرق در تماس با هوا شود، اما اگر بهداشت پا رعايت نشود يا پا به مدت طولاني در کفش محبوس بماند يا جنس جوراب و کفش نامناسب باشد، تبادل هوايي، از طريق جوراب به حداقل رسيده و باکتري ‌هاي موجود در پوست پا در شرايط بي‌ هوازي بوي نامطبوعي را توليد مي ‌کند.

بر اين اساس لازم است در اماکن مقدسي مانند مسجد از جوراب‌ هاي نخي، سفيد و تميز و کفش مناسب استفاده کنيد. اين کار مي ‌تواند به رفع خستگي و رفع بوي بد پا کمک کند.

همچنين توصيه مي‌ شود در محيط ‌هايي مانند مسجد که افراد متعددي تردد مي ‌کنند با پاي برهنه راه نرويد.

استفاده از جوراب تا حد امکان انتقال بيماري‌ هاي پوستي پا را به حداقل مي ‌رساند. زگيل ‌ها و قارچ ‌هاي کف پا و لاي انگشتان ازجمله بيماري‌ هاي شايعي هستند که مي‌ توانند به راحتي در اثر تماس پاي برهنه با فرش يا زمين آلوده از يک فرد به فرد ديگر منتقل شود.

از سوي ديگر جوراب مي ‌تواند از خراشيدگي، ساييدگي و بريدگي پا تا حد زيادي جلوگيري و محافظت کند که رعايت اين امر خصوصا در افراد ديابتي که اختلال حس پا دارند از بريدگي ‌ها و زخم شدن‌ پا جلوگيري مي ‌کند.

بهداشت چادرها

در اغلب مساجد چادرهايي موسوم به چادر نماز را براي استفاده نمازگزاران در قفسه‌ هاي خاصي قرار داده ‌اند.

اين چادرها به دليل آن که به صورت عمومي و مشترک استفاده مي‌ شوند مصرف آن ها طبق قانون وزارت بهداشت ممنوع است. اين چادرها مي‌ توانند منشأ انتقال آلودگي ‌ها از افراد گوناگون باشند. بد نيست بدانيد هنگام عطسه، سرفه و صحبت کردن به صورت ناخودآگاه قطره‌‌ هاي مخاطي از دهان خارج و به اين چادرها منتقل مي ‌شود. اگر افراد بيمار باشند مي ‌توانند بيماري‌ هايي نظير سل، سرماخوردگي و همچنين عفونت ‌هاي گوشي، چشمي، پوستي و… را به ديگران انتقال دهند.

اگر قرار است چادري براي استفاده عموم در مسجد گذاشته شود بايد به صورت يک بار مصرف در پوشش ‌هاي استريل ارائه شده و پس از مصرف شسته شوند.

[نویسنده]

نوشته‌ها