اگر بيمارى با علائمى مثل اسهال، استفراغ يا تب همراه باشد در هر سه حالت مواد غذايى بدن از دست مى رود، در تب نيز با افزايش حرارت بدن انرژى بيش از حالت عادى مصرف مى شود.
دريافت مواد غذايى كم مى شود
معمولاً در دوران بيمارى به ويژه كودك بيمار به شدت بى اشتها مى شود. اگر زخم در دهان يا گلو داشته باشد اگر در اثر سرماخوردگى و گرفتگى بينى براى نفس كشيدن مشكل داشته باشد، غذا خوردن براى كودك سخت مى شود. در دوران بيمارى از يك طرف نياز كودك به مواد غذايى افزايش مى يابد چون مى خواهد با عامل خارجى مقابله كند و همزمان دريافت غذا به دليل بى اشتهايى كم مى شود و از طرف ديگر از طريق تب، درمان، استفراغ، اتلاف غذا و انرژى هم پيش مى آيد. همه اين عوامل دست به دست هم مى دهند و وزن كودك كم مى شود اين آغازى است براى توقف و يا تأخير رشد كودك كه با پايش رشد و توجه به روند منصفى رشد كودك مى توان آن را ديد.
در اين حالت مادران بايد تا حد امكان به كودك غذا بدهند چون باعث مى شود وزن او كم نشود و يا وزن كمترى را از دست بدهد و روند بهبودى او سريعتر شود.
