مردان هم مانند ساير افراد خانواده نيازمند غذاي خوب براي سلامت و فعاليت هستند. با اين وجود معمولاً مردان نسبت به ساير اعضاي خانواده بهتر تغذيه مي‌شوند زيرا:
× اغلب كنترل بيشتري روي درآمد خانواده دارند و بطور سنتي انتظار مي‌رود بزرگترين و بهترين شريك غذاي خانواده باشند. براي مثال آنها سهم بيشتري از گوشت را نسبت به زنان و كودكان دريافت مي‌كنند.
× آنها نيازهاي اضافي تغذيه‌اي مانند زنان ندارند (از جمله عادت ماهيانه، بارداري و شيردهي).
نيازهاي انرژي مردان از زنان بيشتر است بخصوص اگر كارهاي جسماني سنگين انجام دهند. اما مردان نياز كمتري به آهن نسبت به زنان و دختران در سنين باروري دارند. به همين دليل به غذاهاي غني از آهن (گوشت و جگر) كمتر از زنان نياز دارند.
حتي اگر اينطور باشد تعدادي از مردان در معرض خطر سوءتغذيه هستند. دلايل آن به شرح زير است:
× مرداني كه تنها زندگي مي‌كنند (مانند مهاجران و كارگران فصلي) و پول كمي دارند.
× مرداني كه نميدانند چطور پول خرج كنند و غذا بپزند.
× پدراني كه از فرزندانشان بدون داشتن همسر مراقبت مي‌كنند.
× خانواده‌هايي كه خيلي فقيرند و يا دچار كمبود شديد مواد غذايي هستند.
× مردي كه بيمار يا معتاد به مواد مخدر و الكل است.
مرداني كه تنها زندگي مي‌كنند يا از فرزندانشان به تنهايي مراقبت مي‌كنند ممكن است نيازمند توصيه‌هايي در مورد مواد غذايي كه مي‌خورند و چگونگي غذا پختن باشند. همچنين نيازمند دستورهاي پخت آسان و چگونگي رعايت بهداشت هستند. مرداني كه HIV+هستند نيازمند مشاوره در مورد چگونه غذا خوردن خوب و پيشگيري از كاهش وزن هستند.
هرروزه به تعداد مردان و زناني كه نيازمند توصيه‌هايي در مورد چگونگي پيشگيري از چاقي و كاهش وزن هستند افزوده مي‌شود.
