راه اصلي دفع بوي سير از بدن، از طريق ريه‌ها و تنفس است، البته بخش ديگري از بوي سير هم با عرق کردن از بدن خارج مي‌شود. حالا هر چه محيط مرطوب‌تر باشد، بوي سيري که از ريه‌ها خارج مي‌شود، کمتر حس خواهد شد. به همين دليل در هواي مرطوب و شرجي شمال کشور، بوي سير کمتر از هواي خشک تهران احساس مي‌شود.
مواد موثر يا همان ترکيب‌هاي گوگردي سير براساس نواحي مختلفي که اين گياه در آنجا رشد مي‌کند، تفاوت دارد. به همين دليل و به دليل وجود ترکيب‌هاي گوگردي بيشتر در مناطقي مانند همدان، سير اين مناطق از سيرهاي شمال کشور که ترکيب‌هاي گوگردي کمتري دارند، بوي بيشتري دارد. جالب است بدانيد معمولا مواد موثره اصلي و مهم سير، همان مواد بودار آن است و بنابراين هرچه سير بوي بيشتري داشته باشد به طور حتم خاصيت بيشتري هم خواهد داشت. به علاوه، پختن و حرارت دادن سير باعث تبخير حجم زيادي از مواد بودار آن مي‌شود و به همين دليل خواص سير پخته به مراتب از سير تازه کمتر است.
ممکن است مصرف سبزي‌هاي معطر، چاي، قهوه يا آدامس پس از خوردن سير باعث شود که بوي دهان به طور موقت کمي بهتر شود اما بوي سير مربوط به بوي داخل دهان نمي‌شود و به دم و بازدم ما ربط دارد. با اين حساب، ترکيب‌هاي بودار سير از ريه وارد سيستم تنفسي مي‌شوند و از طريق نفس کشيدن هم از بدن بيرون مي‌روند بنابراين هيچ‌کدام از اين خوشبوکننده‌هاي موقتي تا زماني که ترکيب‌هاي بودار سير کاملا از بدن دفع نشوند، نمي‌توانند بوي سير را به شکل دائمي از بين ببرند.
