[zahra jamshidi]

بسته‌هاي موادغذايي معمولا چند لايه شامل پلاستيک، کاغذ و آلومينيوم هستند. به اين ترتيب مقاومت زياد و نفوذپذيري کمي نسبت به نور و اکسيژن دارند. در واقع، بسته‌بندي عبارت است از محافظي که سلامت کالاي محتوي خود را از مرحله برداشت و توليد تا مرحله مصرف ( نگهداري يا انبارداري) حفظ مي‌کند…
متاسفانه در کشور ما قسمت پاياني اين تعريف فراموش مي‌شود و فروشندگان بدون توجه به شرايط محيط، بسته محصول را در محلي نامناسب قرارمي‌دهند و به اين ترتيب کيفيت آن تا رسيدن به دست مصرف‌کننده تغيير مي‌کند. يکي از مهم‌ترين عوامل فساد، نور است. بسياري از فروشندگان سوپرمارکت‌ها و فروشگاه‌هاي زنجيره‌اي بسته‌هاي موادغذايي را پشت شيشه مغازه يا بيرون آن مي‌چينند. اين نوع چيدمان نه‌تنها از لحاظ نظم و اصول بازاريابي صحيح نيست بلکه کيفيت و سلامت موادغذايي داخل بسته‌ها را هم به‌شدت تحت‌تاثير قرار مي‌دهد. به‌طوري كه تابيدن نورخورشيد به بسته، آن را گرم مي‌کند. گرما هم عامل موثري در واکنش‌هاي شيميايي است؛ روغن‌ها، ويتامين‌ها و پروتئين‌ها در معرض نور به‌راحتي تجزيه مي‌شوند و به اين ترتيب کيفيت حسي، ظاهري و سلامت محصول به‌شدت تغيير مي‌کند. بيشتر محصولات صنايع غذايي حاوي روغن‌‌اند از جمله چيپس، پفک، بيسکويت و شکلات‌ها به‌طوري كه روغن موجود در اين محصولات در اثر حرارت ناشي از تابش نور، فاسد و تند مي‌شود. البته مي‌توانيد 2 بسته محصول مشابه را انتخاب کنيد و يکي را مدتي پشت شيشه در معرض نورخورشيد و ديگري را در محلي خنک و سايه‌دار بگذاريد مسلما خواهيد ديد طعم و ويژگي‌هاي ظاهري اين دو محصول متفاوت‌ خواهند بود. نکته مهم ديگر اينکه آب‌هاي معدني هم در بسته‌هاي پلي‌اتيلن عرضه مي‌شوند. در فرايند توليد پلي‌‌اتيلن گروهي از منومرها در بسته محصولات باقي مي‌مانند و تابش نورآفتاب به سطح محدب اين بسته‌ها، آنها را مانند ذره‌بين مي‌کند و شدت نور را افزايش مي‌دهد و موجب ورود منومرها به آب ميشود که مصرف آنها سرطان‌زاست.
منبع : سلامت

[نویسنده]

نوشته‌ها