-
نویسندهنوشتهها
-
۳۰ اردیبهشت، ۱۳۹۱ در ۰۹:۴۴ #73077zeinab_zolfaghariمشارکت کننده
موبايل کثيف آقاي دکتر!تحقيقات جديد حاکي از آن است که تهديد هاي مربوط به تلفن همراه از تلفن هاي خود افراد ناشي نمي شوند. بلکه مربوط به موبايل هاي پزشکانشان مي باشند. طبق تحقيقي در ترکيه، در موبايل 200 نفر شاغل در بيمارستان ها، ميکروب هايي شناسايي شدند که براي سلامتي انسان خطرناک اند.
ديده شد که 94/5 درصد موبايل هاي مورد بررسي آلوده به باکتري بودند و بدتر اينکه بعضي از اين باکتري ها نسبت به آنتي بيوتيک هاي معمول مقاوم بودند. با اين وجود محققان دريافتند که تنها 10 درصد پزشکان و شاغلان بهداشتي درماني، طبق يک روال مشخص موبايل شان را تميز مي نمودند.
تحقيق مشابهي در آريزونا، همين نتايج را نشان داد. راه حل ارائه شده براي اين مشکل استفاده از يک دستمال يا اسپري ضد عفوني کننده براي حداقل يک يا دو بار در روز اعلام شد.
وقتي بلاياي ناشي از موبايل، به دل جاده مي زنند!وقتي پرتوهاي ساطع شده از موبايل براي آسيب مغزي کافي نباشند، خود مکالمات اين وظيفه را انجام مي دهند! محققين دانشگاه کارنگي ملون امواج مغزي رانندگان استفاده کننده از موبايل را بررسي کرده و دريافتند که تنها گوش دادن به يک مکالمه 37 درصد فعاليت مغزي اختصاص داده شده به رانندگي را کاهش مي دهد. کيفيت رانندگي نيز کاهش چشمگيري را نشان مي دهد.
80 درصد رانندگان اذعان مي کنند که حين رانندگي مکالمه تلفني داشته اند و حتي 40 درصد افراد بررسي شده گفته اند توسط راننده ديگري که در حال مکالمه تلفني بوده مورد اصابت قرار گرفته اند يا نزديک بوده تصادف کنند.
حتي تلفن هاي هندزفري در رانندگي نا امن و خطر ناک موثر و مقصر بوده اند. طبق تحقيقي که در سال 2005 توسط يک شرکت بيمه پوشش دهنده حوادث جاده اي انجام شده، رانندگان استفاده کننده از موبايل حتي با هندزفري چهار برابر بيشتر به خطر حادثه منجر به آسيب بودند.
راه رفتن و حرف زدن: يک فاجعه ترافيکي ديگر!
فقط افراد پشت فرمان نيستند که در خطر يک تصادف مربوط به موبايل قرار دارند. يک تحقيق انجام شده روي اطفال نشان داد که اگر کودکان در حال مکالمه با موبايل باشند، بسيار بيشتر از بزرگسالان با حواس پرتي از خيابان رد مي شوند!
77 کودک 10، 11 ساله مورد تحقيق قرار گرفتند و ديده شد که ميزان توجه به علايم ترافيکي حتي نگاه کردن به چپ و راست 20 درصد کاهش داشته و خطر تصادف با يک ماشين 43 درصد افزايش داشته است. با شايع و همه گير شدن استفاده از موبايل بين دانش آموزان آمريکايي، به نسبت 10 سال قبل، اين مساله بيشتر نگران کننده است.
بعضي از تحقيقات اوليه حاکي از آن است که حتي بزرگسالان حين راه رفتن و مکالمه با موبايل تمرکز خود را از دست مي دهند. هرچند که آنها با احتمال بيشتر از تصادفات احتراز و دوري مي کنند و بيشتر از کودکان مراقب خود هستند.
احساس ارتعاش «کاذب»
احساس ارتعاش کاذب توسط کاربران معتاد به موبايل مي تواند از اثرات سوء جنبي آزار دهنده اين حوزه باشد. هرچند در مقايسه با جديت و خطر تصادف با ماشين، از اهميت کمتري برخوردار است. بسياري از کاربران موبايل، حتي وقتي که تلفن شان در حالت بي صدا قرار داشت، ذکر کردند که ارتعاش احساس مي کردند.
دکتر بار، استاد دانشگاهي در نيويورک مي گويد:«وقتي زياد از موبايل استفاده کنيد، تبديل به بخشي از شما مي شود. انگار که در طول روز جوراب تنگي پوشيده باشيد و وقتي آن را در مي آوريد، هنوز آن را روي پايتان احساس مي کنيد.»
افراد عادت مي کنند شدت هاي کمتري از ارتعاش را تشخيص دهند تا بهتر و سريع تر پاسخ دهند. با تکرار اين امر رابطه بين اعصاب محيطي و مغز قوي تر مي شود و به پاسخ اتوماتيک و خود به خود کمک مي کند. اين تکرار باعث مي شود که گاهي اين پاسخ اتوماتيک به محرکي داده شود که اصلاً وجود خارجي ندارد!
SMsزدن براي انگشتان تان هزينه دارد
آسيب هاي وارده ناشي از استفاده از موبايل، انگشتان تان را هم درگير مي کنند. زخم ها و تاول هايي که افراد به علت تايپ کردن و اس ام اس زدن زياد درگير آنها مي شوند، گاهي «انگشت تمشکي » ناميده مي شوند. هر چند به نظر مي رسد درد و زخم پديده اي جديد باشد. متخصصان معتقدند که توضيح منطقي براي اين درد سر دنياي مدرن وجود دارد.
طبق نظر محققان، اين زخم ها و درد ها، ناشي از آسيب هاي استرسي تکرار شونده مي باشند. درد، کرختي و احساس ناراحتي در نوک انگشتان به علت استفاده بيش از حد از آنها، اين آسيب ها اغلب جزئي هستند اما گاهي به مشکلات جدي درماني منجر مي گردند. يک ارتوپد ذکر مي کند که بيماران متعددي داشته که از درد در ناحيه تاندون انگشتان دست شکايت داشته اند و گاهي به يک تراپيست ارجاع شده يا تحت درمان دارويي قرار گرفته يا حتي تحت عمل جراحي قرار گرفته اند.
نسبت به موبايل تان حساسيت و آلرژي داريد؟
افرادي که نسبت به فلزات خاص، مثل نيکل، آلرژي دارند ممکن دچار اثر سوء ديگري ناشي از موبايل شان، به شکل يک درماتيت تماسي شوند. اين مشکل در سال هاي اخير به طور فزاينده ديده شده است. نيکل فلزي است که در محصولات متنوعي مثل زيور آلات، قلاب کمربند و بند ساعت به طور گسترده به کار مي رود. اين فلز شايع ترين علت درماتيت تماسي در جهان مدرن مي باشد.
علايم واکنش به نيکل از يک قرمزي ساده تا تراش هاي واضح پوستي يا حتي تاول متغير مي باشند. تحقيقي که در سال 2008 در کانادا انجام شد، 22 مدل موبايل از نظر وجود فلز نيکل در آنها بررسي شدند. ديده شد که 10 مدل-اغلب در اطراف دکمه منو، نزديک محل آرم مدل، اطراف حاشيه صفحه گوشي که رنگ آن ساييده شده-حاوي اين فلز بودند.
خطرات صداي بلند موسيقي
بسيار خوب! قبول که فقط نمي توان تقصير آسيب هاي ناشي از صداي بلند موسيقي را به گردن تلفن هاي همراه انداخت اما با پيشرفت تکنولوژي و جمع و جور شدن تمامي جعبه ابزار مورد نياز ما در يک وسيله واحد، تعداد رو به رشدي از افراد از موبايل شان براي ذخيره و اجراي موسيقي مورد علاقه شان استفاده مي کنند. تنها مشکل اينکه ممکن است به اين موسيقي با صداي بسيار بلند گوش داده شود.
طبق آمار مرکز کنترل و پيشگيري از بيماري ها در آمريکا، حدود 12/5 درصد کودکان و نوجوانان بين 6 تا 19 سال و 17 درصد بالغان بين 20 تا 69 سال از آسيب دايمي شنوايي ناشي از صداي بلند رنج مي برند. در مجموع اين ميزان بيش از 30 ميليون نفر از مردم را شامل مي شود. صداهاي بلند تر از 85 دسي بل به شنوايي آسيب مي زنند.
مکالمه معمولي بيش از 60 دسي بل شدت صوتي دارد و گوشي هاي استريو موبايل هاي ما اغلب تا 100 دسي بل شدت صوتي خروجي دارند. خوشبختانه، اين آسيب خاص براحتي قابل اجتناب است. خيلي راحت با کم کردن صداي موسيقي مي توان از مواجهه مزمن با صداي بلند پرهيز نمود و همچنان مکالمات را با صداي واضح و بلند شنيد. -
نویسندهنوشتهها
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.