جان وايلدينگ (John Wilding) معتقد است که تغيير در سبک زندگي مسوول افزايش چاقي در جمعيت امروزي است، در حالي که تيموتي فريلينگ (Timothy Frayling) عوامل ژنتيکي را در چاق شدن افراد دخيل مي‌داند…
اپيدمي رو به رشد چاقي و پيامدهاي مرتبط با آن مانند ديابت، افزايش خطر ابتلا به انواع سرطان و بيماري‌هاي قلبي – عروقي، چالش جديدي را پيش روي نظام سلامت در سراسر دنيا قرار داده است.
اين چالش، تهديدي براي کند شدن يا حتي وارونه شدن افزايش اميد به زندگي است که در طي 50 سال گذشته به دست آمده است. در نظر گرفتن علل بنيادي چاقي و به کار بردن راهکارهاي موثر براي پيشگيري و درمان بر پايه آنها، براي مقابله با اين مشکل در حال گسترش، ضروري به نظر مي‌رسد.
در طول 50 سال گذشته تغييرات ژنتيکي محسوسي رخ نداده است. بنابراين نمي‌توان افزايش ميانگين BMI که در چند دهه اخير ديده مي‌شود را توضيح داد. اما تغييراتي که در محيط رخ داده است (کاهش نياز به فعاليت‌هاي فيزيکي و در دسترس بودن بيشتر غذاهاي ارزان قيمت) به اين معناست که همه ما، در مقايسه با والدين و پدربزرگ و مادربزرگ‌هايمان بيشتر در معرض افزايش خطر چاقي هستيم.
