ممکن است متعجب شوید از آنکه ببینید بسیاری از باورهای رایج در مورد تناسب اندام شایعه و نادرست هستند. خیلی ساده می توان گمراه شد و به اشتباه افتاد، برای مثال دوستی یک نکته غلط در مورد ورزش و تمرین بدنی را به شما می گوید و شما ممکن است آن را به افراد دیگری را که می شناسید بگویید، و به همین راحتی یک تصور غلط گسترش می یابد. ممکن است مربی کودکتان به شما توصیه ای نادرست بکند و شما از آنجا که آن را از بسیاری از والدین دیگر شنیده اید، چنین تصور کنید که حتما درست است. ولی متخصصین تغذیه و طب ورزشی بیان می دارند که باورهای غلط و نیمه درست بسیاری وجود دارند که برخی از آنها ممکن است شما و خانواده تان را از برخورداری از بهترین و ایمن ترین ورزش ها و تمرینات بدنی بازدارند.
باور اول : دویدن بر روی تردمیل (نسبت به دویدن در خیابان ها و سنگفرش های خیابان)، استرس و فشار کمتری را به زانوهای شما وارد می سازند.
دویدن یک ورزش بسیار خوب است ولی از آنجا که وزن بدنتان را به مفاصلتان تحمیل می نماید و سبب استرس می گردد، ممکن است زانوها را تحت تاثیر قرار دهد. ولی این مشکل چه بر روی تردمیل بدوید و چه بر سطح خیابان، وجود دارد و چندان فرقی به حال شما نمی کند. اگر دویدن به زانوهای شما فشار می آورد بهترین راه این است که الگوی تمرینات بدنی خود را تغییر دهید. همچنین می توانید تنوعی در برنامه ورزشی خود ایجاد کنید و دویدن را صرفا به عنوان یگانه ورزش خود اتخاذ نکنید. اتفاقا در افرادی که دچار افزایش وزن شدید هستند بدلیل آن که فاصله دو پا در هنگام راه رفتن زیاد است، دویدن بر روی تردمیل می تواند دردهای اسکلتی را به همراه داشته باشد.
دویدن را با دیگر ورزش های کاردیو ادغام کنید و فقط دویدن را به عنوان ورزش انجام ندهید، برای مثال اگر از تردمیل استفاده می کنید در کنار آن از دستگاه دوچرخه ثابت و یا تمرین دهنده ورزشی بیضی شکل( elliptical machine ) نیز استفاده کنید. با این شیوه زانوهای شما کمتر تحت فشار قرار می گیرد و می توانید دویدن را نیز برای سالهای سال در برنامه ورزشی خود حفظ نمایید.
باور دوم: انجام یک تمرین ورزشی آئروبیک موجب می شود که متابولیسم بدنتان تا مدتها پس از پایان ورزش بالا باقی بماند.
عبارت مذکور در حقیقت صحیح است با این تفاوت که سوزاندن کالری احتمالا تا آن حد که شما فکر می کنید بالا نیست!. هر چند که اندکی افزایش در متابولیسم و سوخت و ساز بدنتان پس از ورزش ادامه خواهد یافت، ولی مقدار آن به لحاظ آماری قابل توجه نیست. در حقیقت این افزایش متابولیسم به شما اجازه می دهد که در طی روز تنها ۲۰ کیلوکالری را بیشتر مصرف نمایید. پس افزایش مصرف کالری در حدی نیست که آن را جزء سوخت کالری بدنتان به حساب بیاورید.
باور سوم: اگر در هنگام پیاده روی عرق نکنید بدین معناست که پیاده روی شما از شدت کافی برخوردار نیست و باید بر شدت آن افزود.
عرق کردن لزوما نشانگر تلاش و تقلای بدن نیست. عرق کردن می تواند راهی باشد برای اینکه بدن خودش را سرد کرده و دمای خود را کاهش دهد. لذا ممکن است که بدون اینکه عرق کنید مقدار مشخصی کالری که مدنظرتان است را مصرف نمایید. می توانید برای افزایش کالری مصرفی تان از پیاده روی و تمرین با وزنه های کوچک بهره جویید.
باور چهارم: استفاده از وسایل بدنسازی راهکار ایمن تری برای ورزش کردن است، چرا که توسط آنها همیشه ورزش را به صورت صحیح انجام می دهید.
هر چند که اگر یک وسیله ورزشی به طور اتوماتیک بدن شما را در موقعیت صحیح قرار دهد و به شما کمک کند که تمام حرکات را به درستی انجام دهید ممکن است این چنین به نظر برسد که راهکاری ایمن تر است، ولی این مزیت زمانی برای شما مصداق خواهد داشت؛ که وسیله ورزشی برحسب وزن و قدتان تطابق یافته باشد.
تا زمانی که یک مربی حاذق برای شما نحوه تنظیم صحیح دستگاه و روش صحیح استفاده از آن را تشریح ننماید، ممکن است اشتباهات زیادی را در استفاده از دستگاه مرتکب شوید. در واقع وقتی اطلاعات کافی را نداشته باشید احتمال آسیب دیدن شما از طریق کار با وسایل ورزشی، به مراتب بیشتر از تمرین با وزنه ها و دیگر اشکال تمرینات بدنی غیر ماشینی است.
