مطالعات اخیر نشان می دهد فعالیت بدنی در دوران جوانی می تواند اثر محافظتی در برابر زوال حافظه ناشی از افزایش سن داشته باشد.
یادگیری، ورزش کردن و سبک زندگی صحیح به سلامت مغز کمک می نماید. همچنین یافته ها حاکی از آن است کسانی که بیشتر از حافظه خود استفاده می کنند، کمتر دچار بیماری هایی مانند آلزایمر، پارکینسون یا حتی سکته مغزی می شوند.
طی یک مطالعه حیوانی، دانشمندان دریافتند که فعالیت بدنی می تواند اثرات طولانی مدتی بر توانایی موش ها در یادگیری و حفظ پاسخ به ترس داشته باشد. این نوع یادگیری به نورون های (سلول های عصبی) به وجود آمده بالغ متکی است، که فعالیت آن ها در مقایسه با نورون های در حال رشد، بسیار بیشتر است. همچنین، فعالیت عصبی نورون های بالغ در موش هایی که فعالیت بدنی داشتند به میزان قابل توجهی نسبت به موش های کم تحرک، بیشتر بود.
یافته ها حاکی از آن است ورزش در سنین پایین از ایجاد اختلالات شناختی و زوال حافظه مرتبط با افزایش سن پیشگیری می کند.
این دستاورد می تواند به محافظت در برابر آسیب های عصبی در بیماری هایی اعم از آلزایمر و پارکینسون کمک کند.
نکته عملی: از آنجایی که ورزش می تواند اثرات بلند مدتی بر روی نورون های مغز داشته باشد، با داشتن سبک زندگی سالم، مدام در حال یادگیری بودن و فعالیت بدنی منظم در سنین پایین و دوران جوانی می توان از زوال حافظه و اختلالات شناختی ناشی از آن پیشگیری کرد.
منبع:
Olga Shevtsova et al. "Early-Age Running Enhances Activity of Adult-Born Dentate Granule Neurons following Learning in Rats". eNeuro, 2017.
