چربی احشایی به چربی گفته می شود که اطراف احشاء داخل شکمی را پوشانده است. در حالی که چربی زیر پوستی ، چربی است که فقط به صورت یک لایه در زیر پوست قرار گرفته است. جالب است که بدانید بر اساس پژوهشهای قبلی، ارتباط مقدار چربی احشایی با سندرم متابولیک و دیگر ریسک فاکتور هایی همچون فشار خون ، کلسترول بالا و مقاومت انسولین بیشتر از چربی زیر پوستی است. همانطور که می دانیم پیشرفت این اختلالات به صورت یک زنجیره به هم پیوسته می تواند منجر به بیماری های قلبی و عروقی و دیابت نوع ۲ شود .
بر اساس مطالعه ای که اخیرا توسط پژوهشگران دانشگاه تافتس انجام شده است: مقدار چربی احشایی در افرادی که بیشتر از غلات کامل و تصفیه نشده استفاده می کنند ، کمتر است . نتایج این مطالعه حاکی از آنست که در افرادی که ۳ سروینگ یا بیشتر از غلات کامل استفاده کرده و مقدار دریافت غلات تصفیه شده را به کمتراز یک سروینگ در روز کاهش داده اند ، حجم چربی احشایی ۱۰ % کمتر بود .
نکته قابل توجه آنست که با در نظر گرفتن سایر عوامل تاثیرگذار مانند سیگار ، مصرف الکل ، دریافت میوه جات و سبزیجات، مقدار کالری دریافتی و فعالیت بدنی را در تمام افراد شرکت کننده در مطالعه، باز هم رابطه مقدار چربی احشایی با استفاده بیشتر از غلات کامل و محدود کردن غلات تصفیه شده ، مشهود است .
نکته قابل تاکید بیشتر در این مطالعه آنست که هیچ کاهشی در حجم چربی احشایی افرادی که به صورت میانگین ۳ واحد در روز از غلات کامل استفاده کرده، ولی همچنان به خوردن چندین واحد از غلات تصفیه شده در روز ادامه دادهاند ، دیده نشده است .
نکته عملی: حجم چربی احشایی به عنوان یک عامل خطر مهم در ایجاد و گستر بیماریهای متابولیک بایستی محدود گردد. اهمیت استفاده از غلات کامل در کاهش بافت چربی احشایی دارای اهمیت غیر قابل انکار است. نکته مهمتر آن که به جای اضافه کردن غلات کامل به برنامه غذایی ، آن را جایگزین غلات تصفیه شده کنید . برای مثال به جای برنج سفید ، از برنج قهوه ای استفاده کنید . همچنین برای تهیه ساندویچ از نان های سبوس دار و تهیه شده از آرد های قهوه ای استفاده کنید .
منبع: American Journal of Clinical Nutrition, 2010
