تاثیر رژیم غذایی پرچرب بر پیشرفت سرطان پروستات‌

سرطان پروستات یکی از سرطان‌های رایج تهدیدکننده عمر در مردان بویژه در سنین بالای‌ 65 سال است. مطالعات قبلی تاثیر عوامل تغذیه‌ای را در پیشگیری و کنترل این بیماری نشان داده‌اند. ازجمله این عوامل تغذیه‌ای می‌توان تاثیر ویتامین E و نیز سلنیوم را در پیشگیری از این بیماری ذکر کرد. مطالعات گذشته همچنین اهمیت چاقی را در پیشرفت سرطان پروستات نشان داده است.

دکتر آندرسون و همکارانش از دانشگاه تگزاس در مطالعه‌ای که اخیرا در مجله International Journal of Cancer چاپ شده است، نشان داده‌اند که رژیم غذایی حاوی چربی‌های اشباع شده می‌تواند باعث افزایش ریسک گسترش سرطان پروستات شود.

در یک مطالعه دنباله‌دار روی مردانی که پروستات سرطانی آنها توسط جراحی برداشته شده، آن دسته از مردانی که میزان مصرف چربی‌های اشباع شده آنها در قبل از عمل بالا بوده است، احتمال گسترش بیماری بعد از عمل در آنها دو برابر بیشتر می‌باشد. این چربی اشباع شده معمولا از مصرف استیک، برگر، پنیر، بستنی، مایونز و سس سالاد وارد بدن می‌شود.

بر طبق یافته‌های این مطالعه، رژیم قبل از عمل بخصوص میزان مصرف چربی اشباع شده می‌تواند نقش مهمی در نتیجه پس از عمل جراحی داشته باشد. علاوه بر این محققان این مطالعه دریافتند که در مردان چاقی که میزان زیادی غذاهای حاوی چربی اشباع شده استفاده می‌کنند، زمان حیات عاری از بیماری کوتاه‌تر از مردان غیرچاقی است که رژیم غذایی سالم و حاوی چربی کمتر دارند.

در این مطالعه، پرسشنامه‌های غذایی استاندارد برای تعیین میزان مصرف چربی‌های اشباع شده، در ۳۹۰ بیمار که سرطان آنها هنوز به سایر ارگان‌ها دست‌اندازی نکرده، در طول یک سال قبل از عمل جراحی مورد بررسی قرار گرفت. این بیماران همچنین از نظر سابقه بیماری‌های قبلی و نیز سابقه فامیلی عوامل خطر پیشرفت بیماری سرطان پروستات مورد بررسی قرار گرفتند.

مردان مورد مطالعه همگی حدودا ۶۰ ساله بوده و روزانه به طور متوسط بین ۶۰۰  500 کیلوکالری انرژی مصرف می‌کردند. به طور کلی، ۲۹۳ نفر از مردان ۱۰ درصد از انرژی موردنیاز خود را از چربی‌های اشباع تامین می‌کردند، در حالی که ۹۷ نفر ۱۴ درصد از انرژی مورد نیاز خود را از چربی‌های اشباع شده تامین می‌کردند.

مردان چاق با مصرف چربی‌های اشباع بالا زمان حیات بدون سرطان پروستات کوتاه‌تری داشتند (۱۹ ماه)، در حالی که مردان غیرچاقی که مصرف چربی‌های اشباع شده کمتری داشتند، زمان زندگی عاری از بیماریشان بیش از ۲ برابر (۴۶ ماه) بوده است.

نتیجه جالب توجه آن که زمان حیات بدون بیماری در مردان غیرچاق با مصرف بالای چربی اشباع شده به طور قابل توجهی کوتاه می‌شود و به حدود ۲۹ ماه می‌رسد. در حالی که در بیماران چاق با مصرف پایین چربی اشباع شده این زمان حیاتی افزایش چشمگیری تا حدود ۴۲ ماه می‌یابد.

Loading