مطالعات قبلی نشان داده است که چاقی به عنوان یک ریسک فاکتور بیماریهای مزمن کلیوی شناخته شده است، ولی اثر افزایش وزن در افراد با وزن نرمالی که سابقه افزایش فشار خون و دیابت ندارند شناخته شده نیست.
در این مطالعه اطلاعات مربوط به ۸۷۹۲ کارگرمرد سالم، بین سنین ۵۹ 30 سال که سابقه بیماریهای مزمن کلیوی نداشتند، بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۲ مورد بررسی قرار گرفت. در طول مطالعه برای ۴۲۷ مرد تشخیص بیماری مزمن کلیوی داده شد. در ابتدای مطالعه، افراد مورد مطالعه از نظر چاقی براساس شاخص توده بدنی یا BMI در گروههای دچار کاهش وزن، وزن نرمال، افزایش وزن و چاق طبقهبندی شدند.
وزن اولیه افراد با رشد بیماریهای کلیوی ارتباط معنیداری را نشان نداد. ولی در افراد با وزن طبیعی و نیز افراد دچار افزایش وزن ارتباط قابل توجهی بین تغییرات وزن و رشد بیماریهای کلیوی مشاهده شد. براساس نتایج این مطالعه، در مردان با وزن طبیعی و یا آنان که دچار چاقی میباشند، با اضافه یا کم شدن وزن بیش از ۷۵/۰ کیلو در سال ریسک رشد بیماریهای مزمن کلیوی افزایش مییابد، اما این ریسک در افرادی که دچار کاهش وزن هستند کمتر میباشد.
لذا نتیجه عملی آن است که افزایش وزن در گروه افراد با وزن نرمال به طور وضوح یکی از ریسک فاکتورهای رشد بیماریهای مزمن کلیوی است. در نتیجه، جلوگیری از افزایش وزن، حتی در میان افراد با وزن طبیعی، در کاهش ریسک این بیماریها مهم است. از طرف دیگر باید توجه کرد که در انتخاب رژیم غذایی برای کاهش وزن افراد چاق اگر رژیم غذایی با کاهش وزن سریع همراه باشد یا این که از نظر اصول تغذیهای درست نباشد، میتواند ریسک ابتلای به بیماریهای کلیوی را افزایش دهد. لذا توصیه اساسی به افراد چاق که تصمیم به گرفتن رژیم غذایی دارند آن است که از انجام رژیمهای معجزه آسا بدون مشورت با متخصصان پرهیز کنند. در سالهای اخیر استفاده از رژیمهای پرپروتئین به دلیل اثرات سریع آن در بیماران چاق ناامید از رژیمهای مکرر، مورد استقبال قرار گرفته است. ولی باید تاکید کرد که علاوه بر اثرات سوء رژیم پرپروتئین در بیماران مستعد کلیوی، از آنجا که این رژیمها میتوانند کاهش وزن سریعی را ایجاد کنند، براساس نتایج مطالعه فوقالذکر ریسک بیماریهای مزمن کلیوی را افزایش میدهند. پس در نهایت باید از افزایش وزن حتی در افراد با وزن طبیعی و نیز کاهش وزن سریع در افراد چاق برای پیشگیری از بیماریهای مزمن کلیوی جلوگیری کرد.