شیوع چاقی در میان کودکان و نوجوانان جهان در حال افزایش است. وزن بالا خطر ابتلا به حمله قلبی، دیابت نوع ۲ و سرطان را در سال‌های بعدی زندگی افزایش می‌دهد. عوامل محیطی و عوامل ژنتیکی، هر دو، در بروز این مشکل نقش دارند. از مهم‌ترین عوامل محیطی می‌توان به سبک زندگی اشاره کرد. افزایش بی‌تحرکی و تمایل افراد به مصرف فست فودها و سایر غذاهای پرچرب و شیرین در افزایش وزن نقش بسزایی دارد.
در سال ۲۰۱۶ حدود ۱۲۴ میلیون کودک و نوجوان در سراسر جهان به چاقی مبتلا بودند. گروهی از محققان مطالعه‌ای را طراحی کردند تا تاثیر ژنتیک را بر کاهش وزن کودکان بررسی کنند. هدف از انجام این پژوهش این بود که مشخص کنند آیا استعداد ژنتیکی برای ابتلا به اضافه وزن مانع کم کردن وزن می‌شود یا خیر؟
در این مطالعه حدود ۷۵۰ کودک و نوجوان مبتلا به اضافه وزن و چاقی شرکت کردند. میانگین سنی شرکت کنندگان ۱۱/۶ سال بود. ابتدا وضعیت ژنتیکی این افراد مشخص شد. سپس از آن‌ها خواسته شد تا سبک زندگی خود را تغییر دهند. به عنوان مثال، باید رژیم غذایی، فعالیت بدنی، فعالیت‌هایی که در حالت نشسته انجام می‌دادند، میزان خواب و میزان استفاده از شیرینی‌جات را تغییر می‌دادند. این تغییرات به مدت ۶ تا ۲۴ ماه ادامه داشت.
نتایج نشان داد که صرف نظر از استعداد ژنتیکی افراد برای ابتلا به چاقی، تغییر سبک زندگی می‌تواند به کاهش وزن کمک کند. این یافته‌ها می‌تواند افراد مبتلا به اضافه وزن و چاقی را نسبت به اثربخش بودن درمان‌های موجود امیدوار سازد.
نکته عملی: مهم نیست که کودکان و نوجوانان از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به اضافه وزن و چاقی باشند. زیرا اصلاح رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی و برخورداری از خواب کافی در این شرایط نیز می‌تواند به کاهش وزن آن‌ها کمک کند.
منبع:
Mette Hollensted et al. Obesity 2018; Volume 26: Pages 1915- 1922.
