شیوع چاقی در دوران کودکی طی دو دهه گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در حالیکه پژوهش های متعددی در زمینه چاقی دوران کودکی و مشکلات بهداشتی درازمدت که در دوران بزرگسالی پدیدار می گردند، انجام شده، به مشکلات بهداشتی دوران کودکی که در ارتباط با چاقی در این سنین است، کمتر پرداخته شده است. در همین راستا یک بررسی جدید نشان می دهد که نوجوانان چاق در معرض خطری به مراتب بیشتر از آنچه تصور شده بود، قرار دارند.
در این بررسی مقطعی وضعیت وزن کودکان با استفاده از قد و وزنی که توسط والدین گزارش شده بود، محاسبه گردید و سپس ارتباط بین وضعیت وزن و ۲۱ شاخص سلامت عمومی، عملکرد روانی و اختلالات سلامتی خاص در ۴۳۲۹۷ کودک ۱۷-۱۰ ساله مورد بررسی قرار گرفت.
یافته های این پژوهش نشان داد که بر اساس صدک BMI برای سن و جنس، ۱۵% کودکان به اضافه وزن (BMI بین صدک 85th و 95th) و ۱۶% به چاقی (BMI برابر یا بالاتر از صدک 95th ) مبتلا بودند.
محققین در این بررسی دریافتند که احتمال وجود ۳ یا تعداد بیشتری از مشکلات پزشکی، روحی و تکاملی در کودکان چاق نسبت به کودکانی که اضافه وزن ندارند تقریبا دو برابر بیشتر است. این احتمال در کودکان مبتلا به اضافه وزن ۳/۱ برابر بود. به طور کلی، در کودکان چاق نسبت به کودکان غیر چاق احتمال سلامت ضعیف تر، ناتوانی، مشکلات رفتاری و عاطفی، از دست دهی روزهای مدرسه و سایر مشکلات درسی، اختلال بیش فعالی توام با نقص توجه، اختلالات رفتاری، افسردگی، ناتوانی در یادگیری، تاخیر در تکامل، مشکلات استخوان، مفصل و ماهیچه، آسم، آلرژی، سردرد و عفونت گوش بیشتر بود.
محققان بر این باورند که تغییر مشکلات بهداشتی مزمن در دوران کودکی احتمالا با تغییر در محیط اجتماعی و فیزیکی که کودک در آن زندگی می کند، می آموزد و بازی می کند، مرتبط است. بنابراین آن ها پیشنهاد می کنند که تلاش های مربوط به پیشگیری از چاقی باید این تاثیرات اجتماعی و محیطی را هدف قرار دهند.
نکته عملی: این یافته ها باید هشداری به پزشکان، والدین و معلمین باشد که باید آگاهی بیشتری نسبت به مشکلات بهداشتی مرتبط با چاقی دوران کودکی داشته باشند و با بهبود عادات غذایی و افزایش فعالیت بدنی کودکان زمینه پیشگیری از چاقی و بهبود وضعیت سلامت کودکان را فراهم آورند.
منبع:
Acad Pediatr. 2013;13(1):6-13
