با گذشت زمان و انجام تحقیقات متعدد دانش انسان در مورد خواب افزایش پیدا کرده است. اما علیرغم آن که حدود یک سوم زندگی انسان صرف خوابیدن می‌شود هنوز سوالات زیادی پیرامون آن وجود دارد.
ویژگی‌های زندگی مدرن سبب شده که ما کمتر استراحت کنیم. افزایش زمان استفاده از تلویزیون، کامپیوتر و تلفن همراه، دریافت کافئین و استرس از جمله دلایلی هستند که سبب می‌شوند افراد کمتر از آنچه نیاز دارند، بخوابند. بنابراین، هرچقدر کیفیت خواب ما کاهش یابد، کسب اطلاعات بیشتر در مورد تاثیرات آن بر روی سلامتی اهمیت بیشتری می‌یابد. به همین علت محققان کانادایی بزرگترین مطالعه را در این زمینه طراحی نمودند.
در مطالعه مذکور اطلاعات مربوط به بیش از ۱۰ هزار نفر جمع‌آوری شد. تعداد و تنوع بالای شرکت کنندگان این امکان را به محققان می‌داد که اثر نداشتن استراحت کافی را بر روی گروه‌های مختلفی از مردم که از نظر سن، شغل و سبک زندگی با یکدیگر تفاوت داشتند، بررسی نمایند.
حدود نیمی از شرکت کنندگان هر شب ۶/۳ ساعت یا کمتر می‌خوابیدند. این میزان استراحت تقریباً یک ساعت کمتر از میزانی است که دستورالعمل‌های فعلی توصیه می‌کنند. نتایج نشان داد که اگر خواب شبانه ۷ تا ۸ ساعت باشد عملکرد شناختی افراد در بهترین شرایط قرار خواهد داشت. اگر میزان استراحت از این میزان کمتر یا بیشتر باشد عملکرد شناختی (مانند توانایی حل مسائل و مشکلات) کاهش می‌یابد. توانایی کلامی نیز به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می‌گرفت. افراد مسن‌تر بیشتر احتمال داشت که به میزان کمتری استراحت کنند. این امر نشان می‌دهد که سالمندان بیش از سایر گروه‌های سنی در معرض کمبود خواب قرار دارند.
نکته عملی: میزان مطلوب خواب که بتواند به حفظ عملکرد مغز کمک کند ۷ تا ۸ ساعت در شب است. اگر میزان استراحت از این میزان کمتر یا بیشتر باشد، می‌تواند تاثیر منفی بر عملکرد مغز داشته باشد.
منبع:
Conor J Wild et al. SLEEP 2018.
