یکی از املاح مورد نیاز هر سلول از بدن منیزیم است. بدن بزرگسالان حاوی ۲۰ تا ۲۸ گرم منیزیم است که 60 درصد از آن در استخوان، ۲۶ درصد در عضله و ماهیچه ها و بقیه در بافت های نرم و مایعات بدن وجود دارد. نیمی از ذخایر منیزیم بدن درون سلول های بافت ها و اندام های بدن و نیمی از آن به صورت ترکیب با کلسیم و فسفر در استخوان وجود دارد و تنها یک درصد از منیزیم بدن در خون یافت میشود.
نتایج یک تحقیق منتشر شده درمجله Diabetes Care نشانگر آن است که مصرف منیزیم به میزان کافی می تواند از ابتلای افراد به دیابت پیشگیری کند. ارزیابیها نشان دادهاند تعداد افراد مبتلا به دیابت نوع دو در سراسر جهان رو به افزایش است از همین رو محققان طی سال های اخیر تحقیقات زیادی را جهت یافتن راه های جدید برای پیشگیری از بروز دیابت انجام دادهاند.
به منظور بررسی ارتباط میان منیزیم و کاهش احتمال خطر ابتلا به دیابت محققان میزان مصرف منیزیم و خطر ابتلا به دیابت را در ۲۵۸۲ فرد ۲۶ تا ۸۱ ساله در مدت ۷ سال مورد بررسی قرار دادند. هیچ یک از این افراد ابتدای تحقیق به دیابت مبتلا نبودند.
محققان دریافتند در افراد با بالاترین میزان مصرف منیزیم، خطر ابتلا به دیابت ۳۷% و در افراد با اختلال در سوخت و ساز ۳۲% کاهش یافته است. مصرف منیزیم برای کاهش تغییرات طولانی مدت در گلوکز ناشتا و IR در ارتباط بود، اما روند معنیداری درتغییرات انسولین ناشتا و حساسیت به انسولین مشاهده نشد.
در مورد منیزیم مطالب مختلفی بیان شده ولی مکانیسمی که توسط آن دریافت منیزیم بر احتمال ابتلا به دیابت نوع دو اثر میگذارد هنوز مشخص نشده است. محققان میگویند این مسئله که منیزیم میتواند بر کاهش خطر ابتلا به دیابت تاثیر گذار باشد بسیار با اهمیت است زیرا این ماده معدنی جهت عملکرد صحیح تعداد زیادی از آنزیمها که در روند تولید گلوکز در بدن نقش دارند، نیز مورد نیاز است.
نکته عملی: بنابر گفته محققان وجود منیزیم برای متابولیسم کربوهیدرات لازم است و افزایش مصرف آن می تواند به پیشگیری از دیابت کمک کند. منیزیم در بسیاری از غذاها به مقدار فراوان یافت میشود و با رعایت یک رژیم غذایی عادی و درصورت انتخاب درست غذاهای مصرفی میتوان مقدار کافی آن را تامین کرد. منابع غذایی خوب منیزیم عبارتند از: دانهها، مغزها، آجیل، سبزیجات برگی شکل مثل کلم و اسفناج، غلات سبوسدار و حبوبات مثل لوبیا و سویا.
منبع:
Diabetes Care October 2, 2013