مادران چاق، نوزادان چاق‌تر

براساس نخستین تحقیقات انجام شده درباره مقایسه میزان چربی بدن نوزادان تازه متولد شده با میزان چاقی مادران (بر اساس شاخص توده بدنی‌ ‌«BMI») ، نوزادانی که از مادران چاق و یا دارای اضافه وزن متولد می‌شوند، نسبت به نوزادان مادران با وزن نرمال، بافت چربی بیشتر و ماهیچه کمتری دارند.

دکتر دیوید فیلدز از دانشگاه اوکلاهما به همراه همکارانش در نسخه‌ای از مجله آمریکایی زنان و زایمان بیان کردند که چاقی در زنان باردار روبه افزایش است، این در حالی است که وزن بیشتر نوزادان اروپایی و آمریکای شمالی در زمان تولد ۴۰۰۰ گرم و یا بیشتر است. شواهد همچنین حاکی از آن است چاقی در دوران کودکی و نیز نوزادانی که چاقی نامتعارف دارند، بیشتر مستعد چاقی در بزرگسالی هستند.

ولی نکته جالب توجه این است که وزن بدن نوزاد به تنهایی تصویر روشنی از رشد و سلامت او را فراهم نمی‌کند. علاوه بر آن‌که از نظر میزان خطر بیماری‌های متابولیک، پایین و یا بالا بودن وزن زمان تولد هر دو با افزایش خطر دیابت و دیگر بیماری‌ها در بزرگسالی همراه می‌شود.

علاوه براین باید تاکید کرد که در نوزادان مادران چاق ممکن است به دلیل داشتن توده عضلانی کمتر، احتمال خطر دیابت بیشتر باشد. به نظر می‌آید چون عضلات، بزرگ‌ترین مصرف کننده قند در بدن هستند، کمبود بافت عضلانی نوزاد مادران چاق می‌تواند توجیه کننده احتمال خطر بیشتر دیابت در این کودکان باشد.

حال این سوال به‌جای می‌ماند، اگر نوزادانی با درصد چربی بالا به دنیا آمدند چه باید بکنیم؟  تحقیقات دیگر نشان داده است، تشویق مادران به تغذیه کودک با شیر خودشان یکی از عواملی است که تاثیر بسزایی در جلوگیری چاقی این کودکان در سنین بالاتر خواهد داشت.

Loading