لپتین یک هورمون بازدارنده طبیعی اشتهاست که از سلول‌های چربی بدن ترشح می‌شود. کشف این هورمون هیجانی را در دهه ۹۰ میلادی ایجاد کرد. آن زمان محققان در مطالعاتی که روی موش انجام دادند دریافتند لپتین باعث کنترل اشتهای موش گردیده، لذا موش وزن کم می‌کند. اما این پدیده ندرتا در انسان اتفاق می‌افتد.
از آن زمان، دانشمندان در پی یافتن بهترین راه برای استفاده از این هورمون در درمان چاقی هستند. مطالعات گذشته نشان داده است که وقتی افراد وزن کم می‌کنند میزان لپتین کاهش می‌یابد تا بدن بتواند از ذخیره انرژی خود محافظت کند.
مکانیسم طبیعی بدن در هنگام کاهش وزن آن است که پس از کاهش وزن یک پتانسیل قوی برای بازگشت وزن شما وجود دارد. بعد از کاهش وزن، نظم ایجاد شده در سوخت‌وساز طبیعی بدن باعث می‌شود تا بدن کالری کمتری نیاز داشته باشد، اما از طرف دیگر مغز در برابر تحریکات مواد غذایی خوشمزه آسیب‌پذیرتر می‌شود.
روزنبام و همکارانش در این مطالعه بیان می‌دارند که پس از کاهش وزن، آن قسمت‌هایی از مغز شما که در نه گفتن به تحریکات غذایی دخالت دارند به نظر می‌آید کمتر فعالند. لذا شما در برابر غذا جواب مثبت بیشتری را نشان می‌دهید و به عبارتی کنترل اشتهایتان مختل می‌شود.
در این مطالعه محققان اثرات کاهش لپتین در مغز افرادی که وزن کم کرده‌اند را بررسی کردند. علاوه بر آن اثرات جایگزینی این هورمون را در ثابت نگاه داشتن وزن مطالعه کردند.
در این مطالعه، فعالیت مغزی ۶ فرد چاق در هنگام نشان دادن مواد خوراکی و غیرخوراکی، قبل و بعد از شروع رژیم کنترل شده که باعث کاهش وزن ۱۰ درصدی در آنها شده بود، توسط MRI مورد بررسی قرار گرفت. محققان دریافتند بعد از کاهش وزن قسمت‌هایی از مغز که مسوول تنظیم غذای دریافتی‌اند بعد از نشان دادن تصویر غذا دارای فعالیت کمتری هستند.
در عوض قسمت‌هایی از مغز که مسوول احساسات‌اند فعالتر می‌شوند. جالب آن که زمانی که محققان لپتین را به میزان قبل از رژیم برگرداندند، این تغییر به طور کامل برعکس شد.
لذا این پژوهشگران معتقدند لپتین می‌تواند یک وسیله مفید برای کمک به افراد در ثابت نگاه داشتن وزن پس از رژیم غذایی باشد. البته باید گفت که هنوز مطالعات متعدد دیگری برای استفاده عملی از لپتین در جلوگیری از افزایش وزن مجدد لازم است.
