در مطالعه‌ای که به تازگی نتایج آن منتشر شده است اطلاعات ژنتیکی حدود ۸۵ هزار فرد ۴۰ تا ۷۰ سال جمع‌آوری شد. هدف از انجام این مطالعه این بود که مشخص شود که آیا فعالیت بدنی و خواب بر روی ژن‌های مرتبط با چاقی اثر می‌گذارند یا خیر.
بدین منظور محققان با توجه به ژن‌های معمول که با افزایش خطر بروز چاقی مرتبط هستند خطر ژنتیکی ابتلا به چاقی را در شرکت‌کنندگان امتیازبندی نمودند. سپس این امتیاز را در رابطه با میزان فعالیت بدنی و نمایه توده بدنی (BMI) شرکت‌کنندگان مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
نتایج نشان داد که فعالیت بدنی کم و خواب ناکافی اثر عوامل خطر ژنتیکی مرتبط با چاقی را تشدید می‌کند. به طور مثال، در مورد شخصی که از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به چاقی بود اگر میزان فعالیت بدنی کم بود ژنتیک سبب ۶/۳ کیلوگرم افزایش وزن در فرد می‌شد اما اگر میزان فعالیت بدنی بالا بود ژنتیک سبب ۸/۲ کیلوگرم افزایش وزن می‌شد.
در مورد الگوی خواب نیز نتایج مشابهی به دست آمد. در میان افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به چاقی بودند اگر الگوی خواب نامنظمی داشتند و مکرراً در طول شب بیدار می‌شدند نسبت به کسانی که خواب باکیفیت‌تری داشتند، احتمال افزایش BMI بالاتر بود.
نکته عملی: اگر شما از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به چاقی هستید انجام فعالیت بدنی کافی و داشتن خواب کافی می‌تواند به شما در کاهش وزن یا حفظ وزن مناسب کمک کند.
منبع:
Presented at the American Society of Human Genetics (ASHG) 2017 Annual Meeting in Orlando, Fl
